اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي و فقدان لذت‌جويي بيماران سرطاني مرحله‌ي آخر

Effectiveness of Acceptance & Commitment Therapy on Depression and Anhedonia among Patients with Terminal Stage Cancer

مقدمه: هدف اين پژوهش، تعيين اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر افسردگي و فقدان لذت جويي بيماران سرطاني شهر اهواز بود. روش: جامعه­ ي آماري شامل كليه­ ي بيماران سرطاني مرحله­ ي آخر شهر اهواز بود كه از اين ميان 30 نفر با روش نمونه­ گيري دردسترس انتخاب شد. ابزار مورد استفاده شامل خرده­ مقياس افسردگي از پرسشنامه­ ي 90-SCL و پرسشنامه‌ي فقدان لذت­ جويي هاميلتون بود. براي گروه آزمايش، 8 جلسه­ ي 90 دقيقه­ اي هفتگي برنامه­ ي درمان پذيرش و تعهد اجرا شد و گروه گواه هيچ­گونه مداخله­ اي دريافت نكرد. براي تحليل داده­ ها از روش­هاي آمار استنباطي تحليل كواريانس چندمتغيري و تك متغيري استفاده شد. يافته­ ها: نتايج MANCOVA و ANCOVA نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد باعث كاهش ميزان افسردگي و فقدان لذت­ جويي بيماران سرطاني مرحله‌ي آخر مي­شود. نتيجه­ گيري: به طور كلي، مي‌توان گفت كه درمان پذيرش و تعهد براي افزايش ظرفيت لذت­ جويي در افراد دچار سرطاني كه با مرگ مواجه هستند، اثربخش است و توصيه مي‌شود.

Introduction: The research aimed to examine effectiveness of Cognitive-Behavioral Therapy (CBT) on depression and anhedonia among patients with terminal stage cancer in Ahvaz. Method: The statistical population included all patients with terminal stage cancer of Ahvaz among whom 30 were recruited using randomized sampling method. The participants filled out the depression subscale of SCL-90 and Snaith-Hamilton's Anhedonia Questionnaire. The treatment group received 8 weekly sessions of ACT intervention each lasting 90 mins, while the control group received no intervention. The data were analyzed using MANCOVA and ANCOVA. Results: The results of analyses by MANCOVA and ANCOVA showed that ACT decreased patients' depression and anhedonia. Conclusion: Generally, it could be concluded that the acceptance and commitment therapy was effective for improving the capability to feel joy among cancer patients facing death and is recommended.