نقش فرايندهاي خودنظم دهي در ارتباط بين استرس ادراك شده و اثرات مخرب استرس؛ در مادرانِ كودكان مبتلا به سرطان

The Mediating Role of Self-Regulation Processes in Relation between Perceived Stress and Destructive Effects of Stress in Mothers with Children Suffering from Cancer

سازمان رواني انسان براي اغناي نيازهاي هشيار و ناهشيار خود، بر اساس قوانيني عمل مي كند كه آنها را اصول نظم دهنده ي رفتار مي نامند. تجربه ي استرس تعادل سازمان رواني انسان را بر هم مي زند و در نتيجه، نشانه هاي اختلالات رواني و علائم جسماني بر فرد عارض مي شود. يكي از منابع استرس، داشتن فرزند بيمار است. بر اين اساس در پژوهش حاضر به بررسي عوارض جسماني و رواني استرس در مادران داراي كودك مبتلا به سرطان پرداخته شد و نقش واسطه اي الگوي خودنظم دهي در كاهش اين عوارض مورد بررسي قرار گرفت. 245 مادر به مقياس هاي استرس ادراك شده، چك ليست علائم بدني، خودشناسي انسجامي، خودمهارگري، شفقت خود، هيجان هاي ناخوشايند و خودتخريب گري پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه خودنظم دهي قادر به ميانجيگري ارتباط بين استرس ادراك شده با خودتخريب گري، علائم جسماني و هيجانات ناخوشايند (پيامدهاي مخرب استرس) است. بر اساس نتايج پژوهش، تجربه ي استرس با اثرات مخربي هم در سطح علائم جسماني و هم در سطح رفتار و هيجان همراه است. بنابراين داشتن ظرفيت درون رواني مناسب، فرد را براي مواجهه ي سازنده با منابع استرس مجهز مي كند تا بتواند سريع تر و با عوارض كمتري به تعادل قبل از تجربه ي استرس بازگردد و نظم سازمان درون رواني خويش را حفظ كند. تلويحا مي توان مطرح كرد كه بر اساس الگوي خودنظم دهي، داشتن يك مديريت منسجم بر سازمان درون رواني خود، هم از نظر شناخت، هم هيجان و رفتار مي تواند فرد را در داشتن ظرفيت تحمل بهينه براي استرس هاي اجتناب ناپذير ياري كند.

The mediating role of self-regulation processes in relation between perceived stress and destructive effects of stress in mothers with children suffering from cancer. The human mental organization has a behavioral regulative principle that operates based on certain conscious and unconscious needs. Experience of stress disrupts human mental structure and results in symptoms of psychological and physical disorders. One source of stress is caring for children with chronic diseases like cancer. Accordingly, this study investigates self-regulation mediational processes in the context of perceived stress in mothers of children diagnosed with cancer. The convenience sample of this study consisted of 245 mothers, who volunteered to participate and were administered the following questionnaires: Integrative self-knowledge; Self-control Scale; Self-compassion Scale; perceived stress and Chronic Self-Destructiveness Scale, body-symptoms checklist. Analysis of the survey data was carried out using structural equation modeling (SEM). The analysis suggests that perceived stress is mediated through self-regulation for self-destructiveness, physical symptoms, and unpleasant self-relevant through. Therefore, exposure to stress has destructive effects both in terms of physical symptoms and on an emotional and behavioral level. The authors concluded that self-regulation was a supportive variable, helping individuals cope better with unpleasant events, retrieve their ideal mental balance and maintain their mental organization. It is implied that based on a self-regulation model, effective management of one’s mental organization can improve an individual’s capacity to effectively cope with inevitable sources of stress.