مقايسه اثربخشي رواندرماني مثبت نگر و درمان شناختي رفتاري بر كاهش نشخوار فكري تحصيلي و استرس تحصيلي دانش آموزان دختر تيزهوش

Studying and comparing the effectiveness of positive psychotherapy and behavioral cognitive therapy on reducing gifted girl students' academic intellectual rumination and academic stress

اين پژوهش با هدف بررسي و مقايسه اثربخشي رواندرماني مثبت نگر و درمان شناختي رفتاري بر كاهش نشخوار فكري تحصيلي و استرس تحصيلي دانش آموزان دختر تيزهوش انجام شد. پژوهش يك مطالعه شبه آزمايشي همراه با انتخاب و گمارش تصادفي آزمودني ها، در گروه هاي آزمايش و كنترل به همراه پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر متوسطه دوم استعدادهاي درخشان شهر خرم آباد بود كه ابتدا با استفاده از روش سرشماري همه دانش آموزان پرسشنامه هاي نشخوار فكري تحصيلي و استرس تحصيلي را تكميل كردند. سپس تعداد 45 نفر كه بالاترين نمرات را در مقايسه با سايرين كسب كردند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (هر كدام 15 نفر) و يك گروه كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش اول به مدت 8 جلسه تحت مداخلات روان درماني مثبت نگر و گروه آزمايش دوم هم به مدت 8 جلسه تحت مداخلات شناختي رفتاري قرار گرفتند، اما گروه كنترل طي اين مدت هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس يكطرفه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه هر دو روش منجر به كاهش معنادار نشخوار فكري تحصيلي و استرس تحصيلي آزمودني هاي گروه هاي آزمايش شدند. مداخلات روان درماني مثبت نگر تاثير بيشتري در كاهش نشخوار فكري تحصيلي داشت، اما بين دو نوع درمان در كاهش استرس تحصيلي تفاوت معناداري وجود نداشت. بر اساس نتايج، روش هاي فوق مي تواند به عنوان روشي كارآمد به منظور كاهش نشخوار فكري تحصيلي و استرس تحصيلي مورد استفاده قرار گيرد.

The aim of this research was studing and comparing the effectiveness of positive psychotherapy and behavioral cognitive therapy on reducing gifted girl students' academic rumination and academic stress. The research was a quasi –experimental study along with selecting and assigning the subjects randomly in experimental group and control group with pre-test and post-test. Statistical universe included all gifted girl students of second grade of high school in Khorramabad city that students filled out all the questionaires of academic rumination and academic stress using census method. Then 45 students who got the highest marks compared to others were selected and placed randomly in two experimental groups (each group 15 persons) and one control group. The first experimental group were subjected to positive psychotherapy interventions for 8 sessions and the second group were also subjected to behavioral cognitive interventions for 8 sessions, but the control group didn't receive any interventions during this period of time. Data were analyzed using unilateral covariance analysis test. Results showed that performing the positive psychotherapy and behavioral cognitive interventions led to meaningful reduction of academic rumination and academic stress of the subjects of experimental groups. In academic rumination variable, the positive psychotherapy interventions had more effect on reducing academic rumination, but in academic stress variable, there wasn't any meaningful diference between these two therapies. Based on the results, the methods of positive psychotherapy and behavioral cognitive therapy can be used as efficient methods to reduce academic intellectual rumination and academic stress.