تعيين اثربخشي برنامه آموزشي مبتني بر مسئوليت پذيري اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پرخطر نوجوانان در معرض خطر

Evaluating efficacy of a social responsibility- based educational program on at risk youth's tendency toward high- risk behaviors

هدف : مسئوليت پذيري اجتماعي به افراد كمك مي كند كه خود و نقش هاي شان را به عنوان بخشي از جامعه تعريف كنند و به عنوان اعضاي اين اجتماع مسئول و فعال باشند. هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي برنامه آموزشي مبتني بر مسئوليت پذيري اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پرخطر در نوجوانان در معرض خطر است. روش :روش پژوهش، روش نيمه آزمايشي پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري، نوجوانان در معرض خطر شهر تهران بودند. نمونه پژوهش نوجوانان مدرسه اي در منطقه 17 شهر تهران شامل 39 نفر بودند كه به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. برنامه آموزشي به صورت گروهي طي 10 جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. ابزار پژوهش مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني بود. داده ها در SPSS با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره تحليل شدند. يافته ها مقدار F بدست آمده در آزمون تحليل كوواريانس برابر با 5.52 و سطح معناداري آن نيز كوچكتر از 0.05 است؛ با توجه به پايين تر بودن ميانگين گروه آزمايش در پس آزمون، بنابراين برنامه آموزشي مبتني بر مسئوليت پذيري اجتماعي بر گرايش به رفتارهاي پرخطر در نوجوانان تاثير معناداري دارد و موجب كاهش گرايش به رفتارهاي پرخطر شده است. در نتيجه ارتقاء مسئوليت پذيري اجتماعي مي تواند به نوجوانان كمك كند كه از درگير شدن در رفتارهاي پرخطر اجتناب كنند.

Purpose :Social responsibility helps individuals define themselves and their roles as part of society and act responsible and active as a member of this community. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of social responsibility- based educational program on the tendency toward high-risk behaviors at risk adolescents. Method The research method was Pre-test – post-test quasi-experimental method with control group. The statistical population of the study was adolescents at risk in Tehran. The sample was students of a school in the 17th district of Tehran (consisted of 39 students) that was selected as available sample. Sample was randomly assigned to experimental and control groups. The educational program was administered to the experimental group in 10 sessions. The instrument used in this study was Iranian Adolescents Risk-taking Scale. Data were analyzed by SPSS and by using One-Way Analysis of Covariance (ANCOVA). Findings The results of the study showed that the F value obtained in the covariance analysis test is 5.52 and its significance level is less than 0.05; therefore, social responsibility- based educational program has a significant effect on the tendency towards risky behaviors in adolescents and decreases tendency to high risk behaviors. Promoting social responsibility can help adolescents avoid engaging in high-risk behaviors.