عنوان مقاله :
تاثير الگوي طراحي آموزشي بايبي بر خلاقيت دانش آموزان پايه ششم
عنوان به زبان ديگر :
The effect of Learning model on students creative thinking in sixth grade science class.
پديد آورندگان :
جاهدي، رباب دانشگاه تبريز - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي , بدري گرگري، رحيم دانشگاه تبريز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , محمودي، فيروز دانشگاه تبريز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي
كليدواژه :
الگوي طراحي آموزشي بايبي , خلاقيت , دانش آموزان ابتدايي , تدريس
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير الگوي طراحي آموزشي بايبي يا 5E بر خلاقيت دانش آموزان در درس علوم پايه ششم انجام گرفته است.
روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون – پس آزمون و گروه آزمايش و كنترل مي باشد.
جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانش آموزان پايه ششم در مدارس شهرستان شبستر بودند. از ميان آن ها دانش آموزان پايه ششم دو مدرسه به صورت نمونه در دسترس انتخاب شده و به عنوان گروه كنترل ( 20 نفر) و گروه آزمايش ( 20 نفر) جايگزين شدند. پيش از اجراي متغير مستقل (روش تدريس بايبي) ميزان خلاقيت گروه ها به وسيله آزمون تورنس اندازه گيري شد. سپس آزمودني هاي گروه آزمايش، به مدت هشت جلسه به يادگيري از طريق الگوي طراحي آموزشي بايبي پرداختند. و پس از اتمام مداخلات پس آزمون براي هر دو گروه اجرا شد.
يافته هاي پژوهش: نتايج آزمون تحليل واريانس نشان داده است كه، استفاده از الگوي طراحي آموزشي بايبي در آموزش درس علوم بر ميزان خلاقيت دانش آموزان تاثير معني دار و مثبتي داشته است ( 001/0 ≥P).
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داده است كه استفاده از روش تدريس بايبي مي تواند در افزايش خلاقيت دانش آموزان پايه ششم موثر باشد.
چكيده لاتين :
Objective: The aim of this study was to determine the effect of 5E educational design pattern on the creativity of students on science lesson in sixth grade students.
Methods: This quasi-experimental study followed by a pretes-postest design whit an experimental group and a control group. Statistical research community includes all elementary students in schools of the city''''''''s Shabestar. Two of the school were selected for the sample and were determined as the control group and the experimental group. Prior to the implementation of the independent variable, the amount of creativity of groups were measured using Torrance. Then the experimental group was taught through 5E Educational Design Pattern for eight sessions. After completion of the intervention sessions, so the post-test was conducted for both groups.
Results: Results of a variance analysis showed that 5E instructional design pattern has been effective on creativity of students. 001/0 ≥P).).
Conclusion: Using 5E design pattern in science education increased the amount of creativity of the sixth grade students.
عنوان نشريه :
ابتكار و خلاقيت در علوم انساني