تبيين رابطه بين خلاقيت و سازگاري تحصيلي دانش آموزان با ميانجي‌گري انگيزش تحصيلي

relativity between creativity and adjustment academic motivation

زمينه: انسان توانايي هاي مختلفي دارد. يكي از اين توانائي­ها خلاقيت است. حل مسئله و خلاقيت در بالاترين سطح فعاليت هاي شناختي انسان قرار دارند و از ارزشمندترين غايت­ هاي پرورشي و اهداف آموزشي به حساب مي­آيند. خلاقيت يكي از مهم‌ترين عواملي است كه با سازگاري تحصيلي رابطه دارد و به معناي وحدت بخشيدن به همه كارهاي انسان است و بي‌ترديد هدف عمده نهادهاي آموزشي و پرورشي ايجاد توانائي حل مسئله و خلاقيت در دانش آموزان است. هدف: هدف از پژوهش حاضر تبيين رابطه بين خلاقيت و سازگاري تحصيلي دانش­آموزان با ميانجي‌گري انگيزش تحصيلي بود. روش: به منظور نيل به هدف پژوهش 542 نفر از دانش آموزان كه از آن تعداد 268 نفر دختر و 274 نفر پسر در دبيرستان‌هاي شهرستان رباط كريم در سال تحصيلي 96-97 مشغول به تحصيل بودند؛ انتخاب شدند. روش نمونه‌گيري به شيوه تصادفي خوشهاي چند مرحلهاي انتخاب شد. شركت كنندگان 268 دختر و 274 پسر، پرسشنامههاي، خلاقيت عابدي (1372)، سازگاري تحصيلي بيكروسرياك (1989)، انگيزش تحصيلي والرند و همكاران (1992) را تكميل كردند. روش تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي و از لحاظ تحليلي از نوع معادلات ساختاري بود و به منظور تجزيه و تحليل دادهها از مدليابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم­افزار Amos استفاده شد. نتيجه‌گيري: يافتههاي پژوهش نشان داد، مدل ساختاري رابطه خلاقيت و سازگاري تحصيلي با ميانجي­گري انگيزش تحصيلي با داده‌هاي گردآوري شده برازش داشت. اثر مستقيم خلاقيت بر سازگاري تحصيلي معنادار بود. در اثر غير مستقيم خلاقيت و انگيزش تحصيلي و ابعاد آن، خلاقيت با سازگاري تحصيلي رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنين رابطه انگيزش دروني و بيانگيزگي با سازگاري تحصيلي معناداربود ولي رابطه انگيزش تحصيلي بيروني با سازگاري تحصيلي غيرمعنادار بود. رابطه بي انگيزگي معنادار ولي منفي بود.

Background and Objective: Human beings have different abilities. One of these abilities is creativity. Problem solving and creativity are at the highest level of human cognitive activity and are considered to be the most valuable culprits and educational goals. Creativity is one of the most important factors that affects educational adaptation and means unifying all human activities. Undoubtedly, the main goal of educational institutions is to create problem-solving ability and creativity in students. The purpose of this study was to explain the relationship between creativity and educational adaptability of students by mediating academic motivation. Research method: In order to reach the goal of research, 542 students were selected from which 268 non-respondents and 274 boys were enrolled in high schools in Rabat Karim in the academic year of 97-96. Sampling method was selected in a multi-stage random cluster sampling. Participants included 268 girls and 274 boys, questionnaires, Abedi's creativity (1993), and Baccocrillac's academic compatibility (1989), Valerand et al. (1992). The research method was descriptive-correlational and analytical of structural equation type. In order to analyze the data, structural equation modeling using Amos software was used. Conclusion: The findings of this study showed that the structural model of the relationship between creativity and academic adjustment with the mediation of academic motivation was fitted with the collected data. Direct effect of creativity on educational adjustment was significant. In the indirect effect of creativity and academic motivation and its dimensions, creativity with a positive correlation was significant. Also, the relationship between internal motivation and impulsivity with academic adjustment was significant, but the relationship between external educational motivation and academic adjustment was non-significant. The relation between non-inductive and non-inductive was significant.