شاخصه سنجي ديدگاه قرآن كريم در آسيب شناسي فرهنگي با تاكيد بر فرهنگ عصر نزول

The characteristics of view of the Holy Quran in cultural pathology with an emphasis on the culture of the age of decline

راهيافت به نگره فرهنگي تمدني قرآن كريم، مستلزم درك نگاه اصيل آن كتاب با لحاظ خاستگاه وحياني آن در ابعاد اجتماعي از جمله فرهنگ است. مسئله پژوهش حاضر آن است كه آسيب شناسي فرهنگي در قرآن داراي چه شاخصه هايي در برابر نگاه انساني فرهنگ شناسان است؟ يافته ها: شاخصه هاي مبنايي: علم الهي منبع اصلي آسيب شناسي، فرهنگ اسلامي معيار آسيب شناسي، عقل انسان معيار آسيب شناسي، آسيب شناسي بر مبناي انسان شناسي قرآني، همسان نگري به نقش فردي و جمعي در آسيبها و لحاظ زمينه هاي مقدم بر اراده انسان. شاخصه هاي فرايندي: شناساندن زمينه دروني آسيبها، بازنمايي برنامه ريزي فرهنگي دشمن، پيش بيني آسيبهاي قطعي و محتمل، آسيب شناسي به موازات توليد فرهنگي، پيوستگي نظام طبيعت و آسيب هاي فرهنگي و واقع نمايي در بيان آسيبها. در نتيجه آسيب شناسي فرهنگي در نگاه قرآن، هم از حيث بستر بروز آسيب ها و هم از جهت مسير شناخت آسيبها، متفاوت از نگاه انساني در نگره فرهنگي است.

Moving to the cultural perspective of the civilization of the Holy Qur'an requires an understanding of the original look of the book in terms of its revelatory origin in terms of social dimensions, including culture. The present research problem is that what is cultural-cultural pathology in the Qur'an, what are the characteristics of the humanistic view of cultural experts? Findings: Basic Indicators: Divine Science The main source of pathology, Islamic culture, Criticism of injury, Human reason Criterion of pathology, Coronary anthropology, Correspondence to individual and collective role in Damage and the field of pre-emptive human will. Process Indicators: Identify the internal context of the damage, represent the enemy's cultural planning, predict definite and probable damage, pathology along with cultural production, the coherence of the nature system and cultural damage and realization in Expression of injuries. As a result, the cultural pathology in the Qur'an's perspective is different from the human perspective in the cultural perspective both in the context of the occurrence of injuries and in the direction of recognizing the damage.