اثربخشي درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد بر نشانگان وسواس - ناخودداري و درآميختگي فكر و عمل در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال وسواس – ناخودداري

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on the Signs of Obsessive-Compulsive Disorder and Thought-Action Fusion in the Students with Obsessive-Compulsive Disorder

زمينه: اختلال وسواس - ناخودداري، اختلالي جدي است كه ديگر فرآيندهاي­ روانشناختي، ارتباطي، اجتماعي و هيجاني نوجوانان را نيز با آسيب مواجه مي­ سازد، اما آيا درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد به بهبود نشانگان در اين دانش­ آموزان كمك مي­ كند؟ هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد بر نشانگان وسواس - ناخودداري و درآميختگي فكر و عمل دانش‌آموزان مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري انجام گرفت. روش: اين پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل دانش‌آموزان مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري شهر اصفهان در سال تحصيلي 97-1396 بود. در اين پژوهش تعداد 30 دانش‌آموز دوره متوسطه اول مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه­ هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش تحت درمان پذيرش و تعهد غضنفري و همكاران (1394) قرار گرفت. در اين پژوهش پرسشنامه‌ وسواس - ناخودداري مادزلي (هاجسون و راچمن، 1980) و مقياس آميختگي فكر و عمل (شفران و همكاران، 2004) استفاده شد. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازه­ گيري مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد بر نشانگان وسواس - ناخودداري و درآميختگي فكر و عمل دانش‌آموزان مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري تأثير معناداري داشت (0/001>p). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته­ هاي اين تحقيق درمانگري مبتني بر پذيرش و تعهد با استفاده از تكنيك‌هاي ذهني موجب بهبود نشانگان وسواس - ناخودداري و درآميختگي فكر و عمل دانش‌آموزان مي­شود.

Background: Obsessive-compulsive disorder is a serious problem which damages adolescents’ psychological, communicative, social, and emotional processes. But whether acceptance and commitment therapy could improve the syndrome of this disorder? Aims: The present study aimed to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the OCD syndrome and thought-action fusion in the students suffering from OCD. Method: The present study was a quasi-experimental design with pretest-posttest and control group and a two-month follow-up phase. The statistical population of the study included the students with OCD in the city of Isfahan in the academic year 2017-2018. In the present research, 30 middle school students with OCD were selected through purposive sampling and were placed randomly into experimental and control groups. Experimental group were applied acceptance and commitment therapy. In the study, the Maudsley obsessive-compulsive inventory (Hajson and Rachman, 1980) and the thought-action fusion scale (Shefran et.al, 2004) were used. The data were analyzed through the repeated measures ANOVA. Results: The results showed that ACT significantly influenced OCD syndrome and thought-action fusion in the students with OCD (p<0/001). Conclusions: based of the above findings acceptance and commitment therapy can improve the syndrome of obsessive-compulsive disorder in adolescents.