عنوان مقاله :
اثربخشي درمانگري تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه اي كاتدي در بيماران مبتلا به اختلال وسواس – ناخودداري
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of cathodal transcranial direct current stimulation in patients with obsessive - compulsive disorder
پديد آورندگان :
انصافي، الناز دانشگاه محقق اردبيلي - گروه روانشناسي , عطادخت، اكبر دانشگاه محقق اردبيلي - گروه روانشناسي , ميكائيلي، نيلوفر دانشگاه محقق اردبيلي - گروه روانشناسي , نريماني، محمد دانشگاه محقق اردبيلي - گروه روانشناسي , رستمي، رضا دانشگاه تهران - گروه روانشناسي
كليدواژه :
افسردگي , اضطراب , اختلال وسواس - ناخودداري , تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي كاتدي
چكيده فارسي :
زمينه: اختلال وسواس - ناخودداري يكي از اختلالات ناتوان كننده مي باشد كه هزينه هاي فردي و اجتماعي گسترده اي به همراه دارد. اين اختلال همبودي قابل ملاحظه اي با اختلال هاي افسردگي و اضطراب دارد و بسياري از بيماران مبتلا به آن به رواندرمانگري و دارودرمانگري پاسخ نميدهند. بنابراين آيا درمان هاي نسل جديد و غيرتهاجمي تحريك مغزي مي تواند بر بهبود نشانه هاي مرضي وسواس - ناخودداري موثر واقع شود؟ هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمانگري غيرتهاجمي تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه اي كاتدي بر نشانههاي مرضي وسواس - ناخودداري، اضطراب و افسردگي بيماران مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري انجام شد. روش: 30 بيمار مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري (15 نفر گروه آزمايشي و 15 نفر گروه پلاسيبو) با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. در مرحله مداخله، آزمودنيهاي گروه آزمايشي به مدت 10 جلسه به صورت 2 جلسه در هفته و هر جلسه 20 دقيقه و با جريان 2 ميلي آمپر، تحت درمان تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي كاتدي قرار گرفتند و آزمودنيهاي گروه پلاسيبو تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي شم دريافت كردند. آزمودني هاي هر دو گروه با استفاده از مقياس وسواس - ناخودداري ييل – براون (گودمن و همكاران، 1989) ، مقياس درجه بندي مقياس اضطراب هاميلتون(1959) و مقياس افسردگي بك (1978) در جلسات اول و دهم ارزيابي شدند. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه كاربرد تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي كاتدي در كورتكس اوربيتوفرونتال و تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي آنودي در ناحيه O2 منجر به كاهش معنادار نشانههاي مرضي وسواس - ناخودداري (0/001p<)، اضطراب (0/003p<) و افسردگي (0/004p<) در بيماران مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري مي شود. نتيجه گيري: تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجه اي كاتودي روش درماني غيرتهاجمي مؤثري براي بهبود نشانه هاي مرضي وسواس - ناخودداري، اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري مي باشد
چكيده لاتين :
Background: Obsessive-compulsive disorder (OCD) is one of the disabling disorders associated with extensive personal and social costs. This disorder has a significant comorbidity with depression and anxiety disorders, and many of these patients do not respond to psychotherapy and medication. Thus can we develop a new and non-invasive brain stimulation techniques to improve obsessive-compulsive symptoms. Aims: This study aimed to investigate the effectiveness of cathodal transcranial direct current stimulation (c-tDCS) on obsessive-compulsive, anxiety, and depressive symptoms in patients with OCD. Method: Thirty OCD patients (15 patients in the experimental group and 15 patients in the placebo group) were selected by convenience sampling. In the intervention step, the experimental group received c-tDCS for 10 sessions (2 sessions per week, 20 minutes each session with 2 mA intensity) and the placebo subjects received the sham-tDCS. Subjects in both groups were evaluated using the Yale-Brown obsessive-compulsive scale(Goodman, 1989), the Hamilton anxiety rating scale(1959), and the Beck depression inventory(1978) in the first and tenth sessions. Results: The results of this study showed that the use of c-tDCS in orbitofrontal cortex and anodal transcranial direct current stimulation in O2 region resulted in significant reduction of obsessive-compulsive symptoms (p<0/001), anxiety (p<0/003), and depression (p<0/004) in OCD patients. Conclusions: tDCS is an effective non-invasive technique for the improvement of obsessive-compulsive symptoms, anxiety, and depression in OCD patients.
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي