مقايسه اثربخشي مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان فيزيوتراپي بر افسردگي، اضطراب و تنيدگي در بيماران مبتلا به درد مزمن

Comparing the effectiveness of acceptance and commitment therapy and physiotherapy on depression, anxiety, and stress in patients with chronic pain

زمينه: درد مزمن پديده‌اي فراگير است كه بر بسياري از جنبه‌هاي زندگي فرد تأثير منفي مي‌گذارد. تحقيقات به اثربخشي درمان­هاي پذيرش و تعهد و فيزيوتراپي اشاره دارد، اما مسئله اصلي اين است كه چه درماني براي بيماران مبتلا به درد مزمن كارايي بيشتري دارد؟ هدف: هدف از اين پژوهش مقايسه اثربخشي مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان فيزيوتراپي بر افسردگي، اضطراب و تنيدگي در افراد مبتلا به درد مزمن بود. روش: اين پژوهش شبه ­آزمايشي با طراحي پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. نمونه شامل 75 بيمار با درد مزمن بود. از ميان آنها، 50 بيمار انتخاب و به صورت تصادفي در گروه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ولز و سورل، 2012) و گروه گواه گمارده شدند. همچنين، 25 نفر از افراد به‌صورت نمونه دسترس براي گروه تحت درمان فيزيوتراپي انتخاب شدند. شركت­كنندگان پرسشنامه‌هاي اضطراب، تنيدگي و افسردگي لوي ­بوند و لوي ­بوند (1995) را در پيش­ آزمون و پس ­آزمون تكميل كردند. يافته‌ها: بين مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان فيزيوتراپي و گروه كنترل بر نمرات اضطراب، افسردگي و تنيدگي اختلاف معناداري مشاهده شد (0/001>p)، تفاوت معناداري بين گروه فيزيوتراپي با گروه گواه بر نمرات اضطراب، افسردگي و تنيدگي مشاهده نشد (0/05p>). نتيجه‌گيري: مداخله مبتني بر پذيرش و تعهد مداخله‌اي مؤثر براي بهبود اضطراب، افسردگي و تنيدگي در افراد مبتلابه درد مزمن است، اما فيزيوتراپي نمي‌تواند اضطراب، افسردگي و تنيدگي حاصل از درد مزمن را كاهش دهد.

Background: Chronic pain is a pervasive phenomenon that negatively affects many aspects of an individual’s life, research has refer to acceptance and commitment therapy and physiotherapy, but the main issue of this study is what treatment is more effective for chronic pain Aims: The present study aimed to compare the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) and physiotherapy on depression, anxiety, and stress in patients with chronic pain. Method: The research was a quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The study sample included 75 patients with chronic pain. Among them, 50 patients were selected and placed randomly into acceptance and commitment therapy(Wales and Sorrell, 2012) and control groups. Also, 25 subjects were selected through convenience sampling for the physiotherapy group. Participants completed Lovibond and Lovibond (1995) depression, anxiety, and stress scales in pre-test and post-test. Results: There was significant difference between ACT and physiotherapy and control group on the scores of anxiety, depression, and stress (p<0/001), but there was no significant difference between physiotherapy and control group on the scores of anxiety, depression, and stress (p> 0/05). Conclusions: The results of this study showed that ACT is an effective intervention to improve anxiety, depression, and stress in patients with chronic pain, but physiotherapy cannot reduce anxiety, depression, and stress resulted from chronic pain.