شماره ركورد :
1125318
عنوان مقاله :
قابليت اعتماد، درستي آزمايي و تحليل عاملي مقياس اهمال كاري ناب
عنوان به زبان ديگر :
Reiability, validity and factor analysis of Pure Procrastination Scale
پديد آورندگان :
بشارت، محمدعلي گروه روانشناسي، دانشگاه تهران , مسرت، زينب دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات تهران - روانشناسي باليني
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
265
تا صفحه :
274
كليدواژه :
روانسنجي , روايي , پايايي , مقياس اهمال كاري ناب (PPS)
چكيده فارسي :
زمينه: اهمال­ كاري به عنوان نقص در خودتنظيم­ گري، يكي از عوامل اصلي در بسياري از مشكلات شخصي و بين شخصي محسوب مي ­ شود. هدف: هدف اصلي اين پژوهش بررسي ويژگي­ هاي روانسنجي مقياس اهمال ­كاري ناب شامل همساني دروني، پايايي بازآزمايي، روايي همگرا و تشخيصي (افتراقي) و روايي سازه بود. روش: چهارصد و هشتاد و هفت دانشجو (263 دختر، 224 پسر) از دانشجويان دانشگاه تهران به صورت داوطلب در اين پژوهش شركت كردند. از شركت­ كنندگان خواسته شد مقياس اهمال­كاري ناب (PPS)، مقياس كمال ­گرايي چند بعدي تهران (TMPS)، مقياس استحكام من (ESS) و مقياس سلامت­ رواني (28-MHI) را تكميل كنند. يافته­ ها: پايايي بازآزمايي و همساني دروني مقياس اهمال ­كاري ناب در حد رضايت­بخش مورد تأييد قرار گرفت. روايي همگرا و تشخيصي (افتراقي) مقياس اهمال­ كاري ناب از طريق محاسبه ضرايب همبستگي آن با ابعاد كمال­ گرايي، استحكام من و شاخص ­هاي سلامت ­رواني در مورد شركت­ كنندگان بررسي شد. نتايج ضرايب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين نمره شركت­ كنندگان در مقياس اهمال ­كاري ناب با كمال­ گرايي خودمحور (0/001p<)، استحكام من (0/001p<) و بهزيستي روانشناختي (0/001p<) همبستگي منفي و بين نمره اهمال ­كاري دانشجويان با كمال­گرايي ديگرمحور (0/001p<)، كمال ­گرايي جامعه­محور (0/001p<) و درماندگي روانشناختي (0/001p<) همبستگي مثبت معنادار وجود دارد. اين نتايج، روايي همگرا و تشخيصي مقياس اهمال ­كاري ناب را تأييد مي­ كنند. نتيجه­ گيري: نتايج اوليه تحليل عاملي اكتشافي وجود يك عامل كلي اهمال ­كاري را براي مقياس اهمال­ كاري ناب تأييد كرد. بر اساس نتايج اين پژوهش، مقياس اهمال ­كاري ناب براي سنجش اين سازه در نمونه ­هاي ايراني از پايايي و روايي كافي برخوردار است.
چكيده لاتين :
Background: Procrastination as a self-regulatory deficiency is considered as one of the main factors in several personal and interpersonal problems. Aims: The main purpose of the present study was to examine psychometric properties of the Pure Procrastination Scale (PPS) including internal consistency, test-retest reliability, convergent/discriminant validity, and construct validity. Mehtod: Four hundred and eighty seven students (263 girls, 224 bpys) were included in this study. All participants were asked to complete the PPS, Tehran Multidimensional Perfectionism Scale (TMPS), Ego-Strength Scale (ESS), and Mental Health Inventory (MHI-28). Results: Test-retest reliability and internal consistency of the PPS were examined at satisfactory levels. The PPS revealed negative associations with self-oriented perfectionism (p>0/001), ego- strenght (p<0/001), and psychological well-being (p<0/001), as well as significant positive associations with other-oriented perfectionism (p<0/001), socially prescribed perfectionism (p<0/001), and psychological distress(p<0/001). These results confirmed the convergent and discriminant validity of the PPS. Conclusions: Preliminary results of exploratory factor analysis confirmed a general factor for the PPS. Based on the results of the present study, it was concluded that the PPS can be considered as a reliable and valid scale to measure procrastination in Iranian samples.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
فايل PDF :
7757842
لينک به اين مدرک :
بازگشت