ارايه مدلي جهت پيش بيني كمرويي از طريق ناگويي خلقي، احساس تنهايي و هويت اجتماعي در دانش آموزان دختر متوسطه دوم

through Alexithymia, feeling of loneliness Providing model for prediction of shyness and social identity in student high school girls

پژوهش حاضر به ارائه مدلي جهت پيش بيني كمرويي از طريق ناگويي خلقي، احساس تنهايي و هويت اجتماعي در دانش آموزان دختر متوسطه دوم پرداخته است. روش پژوهش مدل يابي معادلات ساختاري و جامعه آماري شامل تمامي دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم پايه دوم شهر گرگان مشتمل بر 2400 در سال تحصيلي 95-96 بوده است. نمونه ي مورد بررسي 331 دانش آموز به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس ناگويي خلقي تورنتو، مقياس احساس تنهايي راسل، پرسشنامه هويت اجتماعي صفاري نيا؛ و مقياس كمرويي چيك- بريگز استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه ناگويي خلقي، هويت اجتماعي و احساس تنهايي به ترتيب 0/11، 0/19- و 0/12 اثر مستقيم بر كمرويي دارا بودند و برازش مدل تاييد گرديد و به طور كلي سه متغير برون زا توان پيش بيني 0/24 از متغير كمرويي را دارا بودند. با توجه به اثر بدست آمده مي توان نتيجه گرفت كه دانش آموزان كمرو تجاربي در ناگويي خلقي و احساس تنهايي در اين اختلال دارا مي باشند و كسب هويت اجتماعي متناسب مي تواند كاهنده ي موثري جهت بهبود تعاملات اجتماعي گردد.

The aim of this study was to providing model for prediction of shyness through Alexithymia, feeling of loneliness and social identity in student high school girls and research metod was structural equation modeling (SEM). Participants in this study were 2400 high school girls in Gorgan. Required information was extracted by Toronto alexithymia scale TAS-20, Russell Loneliness Scale (UCLA), Saffarinia ΄s social identity questionnaire and shyness revised chick- Briggs scale. The results showed that Alexithymia (0.11), feeling of loneliness (0.12) and social identity (-0.19) have a direct impact on shyness. In general, the model was approved and variables can predict 0.24 of shyness. With respect to the effect, it can be concluded that the students have experience in Alexithymia and feelings of loneliness in this disorder and the acquisition of a social identity can be effective in social interactions.