مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري

چكيده فارسي :

ارزش نتايج و يافته‌هاي مطالعات تطبيقي و كارآمدي آن تا حد زيادي به روش تحقيق وابسته است. به همين دليل يكي از مباحث مهم در حقوق تطبيقي شناخت روش‌هاي موجود و مراحل انجام پژوهش است. پرسش‌ها و مباحث مربوط به روش تحقيق در حقوق تطبيقي براي نخستين بار در اواخر قرن نوزدهم ميلادي از سوي حقوق‌دانان آلماني مطرح شد. پس از آن، اين مطالعات در ساير كشورها به‌ويژه فرانسه، ايتاليا و امريكا گسترش يافت و هم‌زمان با گسترش علوم ديگر به‌‌خصوص علوم ميان‌رشته‌اي، رويكردهاي حقوق تطبيقي نيز روز‌به‌روز تنوع و توسعه بيشتري يافت. در ايران اما مطالعات در اين حوزه بسيار محدود و عمدتاً منحصر به پاره‌اي توصيه‌هاي عملي و پراكنده براي انجام پژوهش‌هاي حقوق تطبيقي است. در اين تحقيق بر آنيم نخست به معرفي روش‌هاي مختلف كيفي و كمي مطالعات حقوق تطبيقي به‌ويژه موارد نوپديد بپردازيم. در ادامه، مراحل اصلي انجام پژوهش تطبيقي در حوزۀ حقوق، مشكلات و موانع موجود در هر مرحله و راه‌هاي مقابله با آن بررسي مي‌‌شود. بي‌شك به‌كارگيري مناسب رويكردهاي جديد در حقوق تطبيقي، حقوق‌دان را در فهم بهتر موضوعات حقوقي، تحليل علمي و دقيق آن‌ها و يافتن راه‌حل‌هاي حقوقي كارآمدتر ياري مي‌رساند.