طراحي آستر بتني به منظور حفاظت سطحي پوشش‌هاي فيزيكي كاهنده تبخير

Design of concrete liners for surface protection of evaporation reducing physical covers

استفاده از پوشش‌هاي فيزيكي كاهنده تبخير در مخازن آبي روباز، يكي از مهم‌ترين روش‌هاي حفاظت از منابع آبي محسوب مي‌گردد. در پژوهش حاضر سه پوشش شناور شامل فومتالات، يورتالات و يونوبتن به منظور حفاظت از منابع آبي مجتمع مس سرچشمه طراحي شده كه اساس آن متشكل از دو ماده پلي‌استايرن و پلي‌يورتان مي‌باشد. به منظور حفاظت لايه سحطي پوشش‌هاي نامبرده در مقابل عوامل اقليمي و شرايط اسيدي آب، آستري بتني طي 18 طرح اختلاط بتن طرح‌ريزي شد و در آن نسبت آب به سيمان، ميزان پوزولان جايگزين سيمان، فيلر و الياف پلي‌پروپيلن به عنوان فاكتورهاي متغير بررسي شد. سپس مقاومت 28 و 42 روزه نمونه‌ها و همچنين ميزان خوردگي آن‌ها در بازه دو ماهه اندازه‌گيري گرديد. در ادامه، معني‌داري تفاوت‌هاي مشاهده شده حاصل از آزمايش‌هاي مختلف در نمونه‌هاي ساخته شده با استفاده از آزمون چند دامنه‌هاي دانكن بررسي شد. در نهايت نتايج بدست آمده نشان داد وجود سرباره فولاد اصفهان به عنوان پوزولان به-ميزان 45 درصد وزني سيمان و فيلر WR780 به‌ميزان دو درصد در نمونهL1 منجر به كسب بيشترين مقاومت 42 روزه (560 نيوتن) و كمترين ميزان خوردگي (4 گرم) شده است. همچنين اين نمونه بيشترين افزايش مقاومت از 28 به 42 روز را در ميان ساير نمونه‌ها داشته كه حاكي از تكامل واكنش‌هاي سرباره در بازه بعد از 28 روز است. علاوه بر اين نتايج آزمايش‌هاي L10 و L15 نشان داد، ميزان پوزولان جايگزين سيمان فاكتور بسيار مهمي است، به‌طوري‌كه مقادير بيش از 50 درصد آن به شدت مقاومت بتن را كاهش و ميزان خوردگي را افزايش مي‌دهد.

The use of evaporation reducing physical covers in open water reservoirs is one of the most important methods of water conservation. In the present study, three floating cover including Foamthalate, Urthalate and Unoconcrete were designed to protect the water resources of the Sarcheshmeh Copper Complex, which is based on two polystyrene and polyurethane materials. In order to protect the surface layers of the mentioned coatings against the climatic factors and acidic conditions of water was designed concrete liners in 18 concrete mixing designs and the water-to-cement ratio, the amount of Pozzolan replaces cement, Filler and polypropylene fibers was investigated as variable factors. Then the compressive strength of 28 and 42 days of the samples, as well as the corrosion rate within two months, were measured. In the following, the significance of the observed differences obtained from different experiments in samples made was investigated using Duncan's multiple range test. Finally, the results showed that the presence of Isfahan steel slag as a Pozzolan with 45% by weight of cement and the filler of WR780 at a rate of 2% led to get a maximum resistance of 42 days (560 N) and the lowest corrosion rate (4 g) in the L1 experiment. In addition, the results of the L10 and L15 experiments showed that the amount of Pozzolan replacing cement is a very important factor, so that amounts of more than 50% of it, significantly reduces the strength of the concrete and increases the amount of corrosion.