كليدواژه :
روانكاوي , ژك لكان , روانكاوي و سينما , نظريه هاي فيلم
چكيده فارسي :
نظريه روانكاوي پس از انديشه هاي ژك لكان بيش از پيش جاي خود را در حوزه هاي گوناگوني از هنر و انديشه همچون: نظريه فيلم، نگرش فمنيسم، روند پديد آيي سوژه و.. باز كرد. نظريه پردازان فيلم پس از لكان با بهره گيري از مفاهيم روانكاوانه او همچون: مرحله آيينه اي، مفهوم ميل، فانتزي، نگاه خيره، بزرگ ديگري و.. درك تازه اي را نسبت به كاركرد سينما در امتداد حضور بيش از يك قرن آن ارائه كردند. هدف اين مقاله تشريح مفاهيم مرتبط ژك لكان و سينما و همچنين انواع كاركرد سينما با توجه به نظريه هاي نظريه پردازان روانكاوانه فيلم پس از لكان است. در نهايت كاركرد سينما در سه مولفه كلي: در مقام بازپديدآيي مرحله آيينه اي، در مقام فانتزي در خدمت ايدئولوژي و ايجاد موقعيت چشم چراني براي دست يابي به ابژه نگاه يعني نگاه خيره يا نگاه ازلي از بيرون به سوژه مورد بررسي قرار ميگيرد و ما را به اين انديشه رهنمون ميسازد كه سينما نه فقط يك بخشي از هنر بلكه فراتر از آن بخشي از ايدئولوژي و همچنين نقطه بازپديد آيي فانتزي و استمرار ميل ماست.
چكيده لاتين :
Theory of psychoanalysis after Lacan's theory grew up
in different aspects of art and thought such as mirror
stage, feminist ideology, the process of subject birth,
etc. Theoreticians of the film after Lacan present a new
understanding of cinema’s function uses from his
psychoanalysis terms, for instance, mirror stage, the
concept of desire, fantasy, gaze, Other, etc. The
purpose of this article is an interview of Lacan
connected terms with cinema and also different
functions of cinema with due attention to film’s
theoreticians after Lacan. Finally, tasks of cinema
analysis and separate into three general contents:
regarding mirror stage birth, regarding fantasy for
ideology and make the situation for gloating to achieve
to gaze. All of these lead us into the consequent that
cinema is not just a part of the art, but it is an essential
part of the ideology and also the point of fantasy’s
reemergence and continuation of our desire.
