اثربخشي بازي ‌درماني با رويكرد كودك ‌محور راجرز بر اضطراب اجتماعي دانش آموزان دختر دوره دبستان

The Effectiveness of Rogers Child-Centered Play Therapy on Social Anxiety in Primary School Girl Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي بازي­ درماني با رويكرد كودك­ محور راجرز بر اضطراب اجتماعي دانش آموزان دوره دبستان انجام شد. طرح پژوهش از نوع تحقيقات نيمه آزمايشي با پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر دوره دبستان شهر مشهد در سال تحصيلي 96-1395 بود كه به شيوه نمونه­ گيري در دسترس از بين دانش آموزان پايه ­هاي پنجم و ششم دبستان، 30­ نفر را كه از نظر نمرات اضطراب اجتماعي بالاتر از ميانگين بودند، انتخاب و در دو گروه آزمايش (15نفر) و كنترل (15نفر) به­ صورت تصادفي گمارش شدند. اعضاي گروه آزمايش، طي 9جلسه، 3­ روز در هفته به مدت 1 ساعت برنامه آموزشي بازي­ درماني را به شيوه گروهي دريافت كردند. به ­منظور گردآوري اطلاعات از "پرسش­نامه اضطراب اجتماعي داودي و نجاريان (2001)" استفاده شد. جهت تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از نسخه 20­­ برنامه اس‌پي‌اس‌اس آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و از روش تجزيه ‌و تحليل كوواريانس يك ‌متغيره استفاده شد. يافته­ هاي حاصل از تحليل داده ­ها نشان داد كه پس از اعمال برنامه آموزشي بازي­ درماني، ميزان اضطراب اجتماعي گروه آزمايش كاهش يافت (9/96 ± 36/04) كه از نظر آماري معني ­دار بود (P <0.05). باتوجه به نتايج پژوهش پيشنهاد مي­شود كه اين نوع برنامه آموزشي در كنار درمان­هاي دارويي براي كاهش اضطراب اجتماعي و افزايش سلامت ­رواني دانش آموزان در نظر گرفته شود.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Rogers child-centered play therapy on social anxiety in primary school students. The research design was quasi-experimental with pretest-posttest with control group. The statistical population consisted of all female students of Mashhad elementary school who were selected through convenience sampling from fifth and sixth grade students who were above the mean of social anxiety scores. The experimental (n = 15) and control (n = 15) groups were selected randomly. The experimental group received 9 sessions of group play therapy 3 days a week for 1 hour. "Davoodi & Najarian Social Anxiety Questionnaire (2001) was used for data collection. Data were analyzed by SPSS version 20 and univariate analysis of covariance. The results showed that after applying the play therapy program, social anxiety decreased in the experimental group, which was statistically significant (P <0.05). Based on the results of this study, it is suggested that this type of educational program should be considered along with medications to reduce social anxiety and increase mental health of students.