ماهيت حقوقي قراردادهاي ساخت كشتي: با تأكيد بر حقوق انگليس و ايران

Legal nature of shipbuilding contracts: with the emphasis on the Legal System of England and Iran

قرارداد ساخت كشتي، قرارداد ويژه‌اي است. از يك سو، با نگاه به نتيجه قرارداد مي‌توان آن را بيع دانست كه سازنده صرفاً به صورت مطلق متعهد به ساخت و فروش كشتي به سفارش‌دهنده (تعهد نتيجه) است؛ از سوي ديگر، مدت طولاني قرارداد ساخت كشتي و به تبع آن تعهدات مستمر طرفين در قبال يكديگر، آن را از يك عقد بيع ساده متمايز و شبيه قرارداد پروژه ساخت مي‌كند. در اين مقاله ماهيت قراردادهاي ساخت كشتي بررسي مي‌شود. به طور سنتي، قرارداد ساخت كشتي عقد بيع دانسته شده است و آراء قضائي غالباً نيز بر همين نظر صادره شده‌اند. با وجود اين، اخيراً آرائي صادر شده كه اين تحليل را به چالش كشيده كه برخي از آن استنباط كرده‌اند كه اين سنت شكني، در تطابق با ويژگي مستمر بودن تعهدات طرفين (از جمله طراحي و ساخت و پرداخت تدريجي ثمن) است.

Shipbuilding contact is a unique one. On one hand, regarding its outcome, it may be considered sale in which the builder has an absolute obligation to build and sale the ship, on the other hand, the long term of the contract and subsequently continued obligations of the parties against each other differentiate the shipbuilding contract from sale contract and simulate it to project construction contract. In this article, the legal nature of shipbuilding contract, emphasizing at English law, because of its selection in most of shipbuilding contract as governing law and comparing it with Iranian law, will be studied. Although Iranian case law has not yet found the opportunity to consider the nature of shipbuilding contract, scholars have considered this contract as sale. Traditionally, English law regards shipbuilding contract as sale and several authorities have also confirmed this issue. Some recent cases, however, have challenged this presumption in conformity with the continued obligations of the parties, such as designing and construction and payment of the price by way of installments.