اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر نشخوار ذهني و اضطراب اجتماعي زنان داراي وسواس

The effectiveness of mindfulness training on rumination and social anxiety in women with obsession

زمينه: اختلال وسواس يك بيماري جدي و ناتوان­ كننده اما قابل درمان است. نشخوارهاي ذهني و اضطراب اجتماعي از جمله مسائل روانشناختي رايج در بيماران وسواسي است. اثربخشي آموزش ذهن ­آگاهي در حيطه ­هاي مختلف ثابت شده است اما بر نشخوار ذهني و اضطراب اجتماعي بيماران وسواسي مغفول مانده است. هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش ذهن ­آگاهي بر نشخوار ذهني زنان داراي وسواس انجام شد. روش: اين پژوهش نيمه­ آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. در ميان زنان داراي وسواس مراجعه­ كننده به كلينيك­ هاي شهر تهران در نيمه اول سال 1398 به روش در دسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه قرار گرفتند. شركت كنندگان مقياس نشخوار ذهني نولن هوكسما و مارو (1993) و مقياس اضطراب اجتماعي كانور و همكاران (2000) تكميل كردند. جلسات آموزش ذهن­ آگاهي (كابات زين، 2003) در 8 جلسه 90 دقيقه­ اي براي گروه آزمايش اجرا شد اما براي گروه گواه، هيچگونه مداخله ­اي اعمال نشد. داده ­ها با روش تحليل كواريانس تحليل شدند. يافته­ ها: يافته­ ها نشان داد كه آموزش ذهن ­آگاهي باعث كاهش نشخوارهاي ذهني و اضطراب اجتماعي در گروه آزمايش شد (0/005(p<. نتيجه ­گيري: مي ­توان به منظور كاهش نشخوار ذهني و اضطراب اجتماعي بيماران وسواسي و بهبود آنها از آموزش ذهن­ آگاهي استفاده كرد.

Background: Obsessive-compulsive disorder (OCD) is a serious, debilitating but treatable disease. Ruminations and social anxiety are common psychological problems in patients with obsessive-compulsive disorder. The effectiveness of mindfulness training has been proven in various domains, but has been neglected the rumination and social anxiety in patients with obsessive-compulsive disorder. Aims: This study was conducted aiming to determine the effectiveness of mindfulness training on the rumination in women with obsessive-compulsive disorder. Method: This study was quasi-experimental with pre-test and post-test design with control group. Among women with obsessive-compulsive disorder referring to the clinics of the city of Tehran in the first half of the year 2019, 30 people were selected by convenience sampling and were randomly assignes to experimental and control groups. Participants completed Nolen Hoxma and Morrow (1993) Rumination Scale and Connor et al. (2000) Social Anxiety Scale. Mindfulness training sessions (Kabat-Zinn, 2003) were implemented for experimental group in eight 90-minute sessions, but no intervention was provided for the control group. The data were analyzed by analysis of covariance. Results: Results showed that mindfulness training reduced rumination and social anxiety in the experimental group (p<0/05). Conclusions: Mindfulness training can be used to reduce rumination and social anxiety in patients with obsessive-compulsive disorder.