پديد آورندگان :
آورنده، مسعود دانشگاه آزاد اسلامي اهواز - گروه روانشناسي , افتخارصعادي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي اهواز - گروه روانشناسي , بختيارپور، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي اهواز - گروه روانشناسي , حيدري، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي اهواز - گروه روانشناسي , عسكري، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي اهواز - گروه روانشناسي
چكيده فارسي :
زمينه: راه رسيدن به شادكامي و خوشبختي روانشناختي در پرتو توجه به ارزش ها و هدف هاي معنوي، نيازهاي بنيادي، معني دار بودن و هدفمندي زندگي، عشق و علايق ديني و الهي مي‌باشد. به طوري كه داشتن تجارب معنوي بر احساس شادكامي بيشتر و افسردگي كمتر ارتباط مؤثري دارد. لذا مسئله تحقيق اين است آيا رضايت زناشويي مي‌تواند در اين بين تأثيرگذار باشد؟ هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي گر رضايت زناشويي در رابطه‌ي بين تجربيات معنوي و شادكامي بود. روش: روش پژوهش همبستگي بود. جهت انجام اين پژوهش تعداد 420 نفر از دانشجويان متأهل مشغول به تحصيل دانشگاه آزاد كرمانشاه با روش نمونه گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند و پرسشنامه‌ي شادكامي (آرگايل، مارتين و كراسلند، 1989)، تجربيات معنوي (غباري بناب و همكاران، 1384)، رضايت زناشويي (السون، 2000) را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل مسير به دست آمد. يافته ها: با استفاده از روش تحليل مسير نتايج نشان دادند بين تجربيات معنوي با شادكامي، رابطه مثبت معنادار وجود داشت (0/001>P). همچنين نتايج تحليل مسير نشان داد كه رضايت زناشويي در رابطه بين تجربيات معنوي و شادكامي نقش ميانجي گر ايفا مي‌كنند (0/001>P). نتيجه گيري: داشتن تجربيات معنوي سبب مي‌شود دانشجويان متأهل روابط زناشويي خود را هدفمند و با معني تلقي كنند و آن را ارزشمند بدانند و در جهت بهبود آن تلاش كنند و به احساس رضايت مندي زناشويي و متعاقباً شادكامي بيشتري دست يابند.
چكيده لاتين :
Background: The path to psychological happiness and happiness is in the light of spiritual values and goals, basic needs, meaningfulness and purposefulness of life, religious and divine love and interests. So having spiritual experiences is associated with a greater sense of happiness and less depression. So the question is, can marital satisfaction be effective? Aims: The purpose of the present study was to investigate the mediating role of marital satisfaction in the relationship between spiritual experiences and happiness. Method: Method of the present descriptive study was correlational. Hence, sample of 420 Married students wereselected from kermanshah Azad university, using randomized cluster sampling method. To collect data threequestionnaires of Happiness(Argyle,Martin&Crossland, 1989), Spiritual experiences (Ghobaribonab & et al, 2005), marital satisfaction(Olson, 2000) were used. Results: The research method was correlation. To do this research, 420 married students studying at Kermanshah Azad University were selected by random cluster sampling method and Happiness Questionnaire (Argyle, Martin & Kressland, 1989), Spiritual Experiences (Ghobari Bonab et al., 2005), Completed marital satisfaction (Ellison, 2000). Data were obtained by path analysis method. Results: The results showed that there was a significant positive relationship between spiritual experiences and happiness (P<0/001). The results of path analysis also showed that marital satisfaction plays a mediating role in the relationship between spiritual experiences and happiness (P<0/001). Conclusions: Having spiritual experiences leads married students to view their marital relationships as meaningful, to value it, to strive to improve it, and to gain a sense of marital satisfaction and consequently greater happiness.
