نقش واسطه‌اي استحكام من در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و بهشياري

The mediating role of ego strength between attachment styles and mindfulness

زمينه: بهشياري از آيين هاي شرقي و بخصوص بودا گرفته شده است كه به‌عنوان توجه آگاهانه به لحظه حال و تجربيات دروني و بيروني فرد تعريف مي ­شود. مطالعات پژوهشي حكايت از وجود رابطه بهشياري با سبك‌هاي دلبستگي دارند اما آيا استحكام من در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و بهشياري نقش واسطه‌اي دارد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه‌اي استحكام من در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و بهشياري در دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران انجام شد. روش: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي و همبستگي است. تعداد 268 نفر دانشجو (231 مرد، 36 زن) بصورت نمونه‌گيري در دسترس در اين پژوهش شركت كردند. از شركت كنندگان خواسته شد تا مقياس دلبستگي بزرگسال (بشارت، 1392)، مقياس استحكام من (بشارت، 1395) و مقياس توجه آگاهانه بهشيارانه (قرباني، واتسون و ويتينگتون، 2009) را تكميل كنند. يافته­ ها: براي تحليل داده هاي پژوهش از روش هاي آماري شامل فراواني، درصد، ميانگين، انحراف استاندارد، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه دلبستگي ايمن با بهشياري رابطه مثبت معنادار (0/5or=؛ 0/01p<)، دلبستگي ناايمن اجتنابي و دوسوگرا با بهشياري به ترتيب رابطه منفي معنادار (0/28r=- و 0/43r=-؛ 0/01p<) و نمره‌هاي استحكام من بالا با نمره‌هاي بهشياري رابطه مثبت معنادار (0/34r=؛ 0/01p<) دارد. دلبستگي ايمن با استحكام من رابطه مثبت معنادار (0/24r=؛ 0/24p<) و دلبستگي ناايمن با استحكام من رابطه منفي معنادار (0/34r=-؛ 0/01p<) داشت. نتيجه­ گيري: اين بدان معني است با افزايش سطح بهنجاري سبك دلبستگي، استحكام من و بهشياري نيز بالا مي‌رود و با افزايش سطوح استحكام من در افراد ميزان بهشياري نيز بالا مي‌رود. نتايج همچنين نشان داد كه نقش واسطه‌اي استحكام من در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و بهشياري قابل تأييد است. براساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت استحكام من داراي نقش واسطه‌اي بين سبك‌هاي دلبستگي و بهشياري است.

Background: Mindfulness which comes from eastern traditions, especially Buddhism, is defined by conscious attention to current moment and internal/external personal experiences. Researches showed that mindfulness has relationships with the attachment styles but does ego strength can mediate the relationship between attachment styles and mindfulness? Aims: The present study was performed to examine the mediating role of ego strength on the relationship between attachment styles and mindfulness in the University of Tehran and Medical University of Tehran students. Method: current study is a descriptive-correlational research Two hundred and sixty eight students (231 make, 36 female) participated in the study. All the students were asked to complete the Adult Attachment Inventory (Besharat, 1392), Ego Strength Scale (Besharat, 1395) and Mindfulness Awareness Attention Scale (Ghasemipour and Ghorbani, 2008). Results: Analysis of data involves descriptive and inferential statistics including frequency, percentage, mean standard deviation, Pearson’s correlation coefficient and path analysis. The results demonstrated that secure attachment had a significant positive association with mindfulness (r=0/50؛ p<0/01), insecure attachment (avoidance/ambivalence) had a significant negative association with mindfulness )r=-0/28 و r=-0/43؛ p<0/01 (and ego strength had a significant positive association with mindfulness (r=0/34؛ p<0/01). Secure attachment had a significant positive association with ego strength (r=0/24؛ p<0/01). Insecure attachment had negative correlation with ego strength (r=-0/34؛ p<0/01). Conclusions: The mediating role of ego strength on the relationship between attachment styles and mindfulness had been confirmed. Based on the results the higher attachment style score, the higher mindfulness and ego strength scores. an‎d with higher ego strength score, mindfulness was higher too. According to the results of the present study, there is not a linear association on the relationship between attachment and mindfulness. Ego strength plays a mediating role on the relationship between them.