تأثير گروه درمانگري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد بر كيفيت زندگي مبتلايان به اچ آي وي

Effectiveness of group therapy based on acceptance and commitment therapy on quality of life in HIV patient

زمينه: ارزيابي ­ها حاكي از سطوح پايين كيفيت زندگي در مبتلايان به اچ ­آي ­وي است. آيا درمان پذيرش و تعهد مي ­تواند سبب بهبود كيفيت زندگي اين بيماران شود؟ هدف: هدف اين پژوهش بررسي تأثير گروه ­درمانگري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد بر افزايش كيفيت زندگي مبتلايان به اچ­ آي­ وي بود. روش: روش پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش ­آزمون و پس­ ­آزمون با گروه گواه و پيگيري بود. جامعه آماري شامل 42 مرد مبتلا به اچ­ آي ­وي در استان البرز در بهار 98 مي­ شد كه داوطلب شركت در طرح بودند. با روش نمونه ­گيري تصادفي 20 بيمار انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 12 جلسه مداخله شركت كردند. جلسات مبتني بر بسته درماني الينبرگ (2016) بود. پرسشنامه كيفيت زندگي مك ­گيل (كوهن و همكاران، 1995) در دو گروه اجرا گرديد. از تحليل واريانس مختلط براي بررسي نتايج استفاده شد. يافته ­ها: نتايج نشان مي­ دهد كه اثر گروه ­درمانگري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد بر افزايش كيفيت زندگي (0/029p=) معنادار بوده است. نتايج در خرده مقياس ­هاي جسماني (0/024p=) و روانشناختي (0/007p=) معنادار بود. اما در خرده مقياس ­هاي نگرش كلي (0/12p=)، وجودي (0/067p=) و حمايت (0/055p=) معنادار نبود. نتيجه­ گيري: درنتيجه، استفاده از گروه درمانگري مبتني بر درمان پذيرش و تعهد مي­ تواند سبب ارتقاء سطح كيفيت زندگي در مبتلايان به اچ­ آي­ وي شود.

Background: Evaluations indicate low levels of quality of life in people with HIV. Can Acceptance and Commitment Therapy improve quality of life for these patients? Aims: The aim of the present study was to investigate the effect of group therapy based on Acceptance and Commitment Therapy on enhancing quality of life in people with HIV. Method: The research method was experimental with pretest -posttest with control group and follow up design. The statistical population included 42 men with HIV in Alborz province who were volunteered to participate in this project in spring 98. Twenty patients were selected by random sampling and were divided into intervention and control groups (n=10 each). The intervention group participated in 12 weekly intervention sessions. The sessions were based on the Einberg (2016) Package. The McGill Quality of Life Questionnaire (Cohen et al, 1995) was administered in two groups. Mixed ANOVA was performed to evaluate the results. Results: The results showed that the effect of group therapy based on Acceptance and Commitment Therapy on increasing quality of life (p= 0/029) was significant. The results were also significant in the physical (p= 0/024) and psychological (p= 0/007) subscales. But in the subscales of general attitude (p= 0/12), existential (p= 0/067) and support (p= 0/055) was not significant. Conclusions: As a result, using group therapy based on Acceptance and Commitment Therapy can improve the quality of life in people with HIV.