طراحي الگوي برساخت ترويج علم در تلويزيون جمهوري اسلامي ايران

صداوسيما به عنوان بازيگر اصلي در فرايند رسانه‌اي‌سازي علم، عهده‌دار نهادينه‌سازي گفتمان علم از طريق پيوند ميان علم و عموم است. در‌ اين پژوهش با احصاي شرايط علي، زمينه‌اي و راهبردها، الگوي ترويج علم در تلويزيون ارائه شد. روش تحقيق ‌اين پژوهش نظريه­ي مبنايي است و داده‌ها از طريق مصاحبه­ي عميق غير‌ساختار‌يافته با 14 نفر از صاحب­نظران كه در طراحي و راهبري برنامه‌هاي علمي نقش داشته‌اند، به دست آمد. يافته‌‌هاي ‌اين مقاله حاكي از آن است كه الگوي ترويج علم در صداوسيما، ترويج علم محضِ ايدئولوژيك است. به علت محافظه‌كاري، داناي‌كل‌پنداري رسانه، ترجيح گفتمان آموزش به ترويج علم و سطح پايين ادراك عامّه از علم.، رسانه ناگزير از اتّخاذ راهبردهاي تريبون‌پنداري رسانه براي نهاد علم، پيچيده‌انگاري زبان علم، كليشه‌سازي علمي و توليد ابزار نمادين قدرت مي‌شود كه به پيامدهايي مانند تحريف علم، خلط علم و شبه علم و عدم ورود علم به حوزه­ي عمومي منتهي مي‌شود. درحالي­كه چنانچه رسانه در تعريف خود از علم بازنگري نموده و رويكرد غيرسياست‌زده، انتقادي و مبتني بر مشاركت همگان در بازتوليد علم اتّخاذ كند، از طريق ساده‌سازي و جذاب‌سازي علم، پيوند عموم با علم محقق شده و مرجعيت علمي براي سازمان صداوسيما به همراه خواهد داشت.