تاثير آموزش‌هاي حين خدمت بر عملكرد كاركنان فرماندهي پليس ديپلماتيك ناجا

آموزش كاركنان به عنوان يكي از اصلي‌ترين روش‌هاي بهسازي نيروي انساني مي‌تواند با ايجاد تغيير در نظام فكري مديران و كاركنان نسبت به سازمان و افزايش توانايي‌هاي شغلي آن‌ها، سهم عمده‌اي در عملكرد داشته باشد. به همين منظور محقق اين پژوهش با توجه به دوره‌هاي آموزشي حين خدمت برگزار شده در مجموعه پليس ديپلماتيك ناجا، تصميم به بررسي تاثير آموزش‌هاي مذكور بر عملكرد آنان دارد. لذا پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش­ توصيفي از نوع همبستگي محسوب مي‌گردد. روش نمونه گيري تصادفي ساده و ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارك بوده است. جامعه آماري تعداد 200 نفر از كاركناني است كه در دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت شركت نموده‌اند كه حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 127 نفردر نظر گرفته شد. ابزار اندازه گيري متغيرهاي پژوهش، پرسشنامه بوده است­كه پايايي سؤالات براي آموزش ضمن خدمت 78/. و براي عملكرد 74/. محاسبه گرديد. جهت تعيين روايي سؤالات از پرسشنامه خود محقق ساخته كه به تاييد نخبگان رسيد استفاده و به منظور بررسي داده‌ها، از آزمون استنباطي نظير: آزمون اسپيرمن و رگرسيون چند متغييره استفاده شده است. نتايج حاصل بيان­گر ارتباط معنادار و تاثير براي­تمامي سوالات پژوهش مي‌باشد كه در آزمون پيرسون مولفه كيفيت آموزش با 798/. و مولفه مواد درسي 774/. بالاترين ميزان شدت همبستگي را كسب نموده‌اند كه در آزمون رگرسيون چند متغيره مولفه‌هاي مذكور مجددا بالاترين ميزان تاثير را به ترتيب با عدد 781/.، 642/. را بدست آورده اند.

no abstract