اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي بر تعلل‌ورزي تحصيلي، و استرس تحصيلي دانش‌آموزان دختر پايۀ هشتم

Effectiveness of Mindfulness Training on Procrastination and Academic Stress

در اين مطالعه، به بررسي تاثير آموزش ذهن‌آگاهي بر كاهش تعلل‌ورزي، و استرس تحصيلي دانش‌آموزان دختر پايۀ هشتم منطقۀ 1 تهران پرداخته شده است. طرح پژوهش حاضر به‌صورت آزمايشي بود كه با بهره‌گيري از يك طرح آزمايشي پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. با استفاده از يك غربالگري اوليه، 120 دانش‌آموز پايۀ هشتم از طريق پرسشنامه‌هاي اهمال‌كاري تاكمن، و استرس تحصيلي زاژاكووا و همكاران، ارزيابي شدند. از اين تعداد، 48 دانش‌آموز كه بر اساس اكتساب نمرات بالا داراي تعلل‌ورزي بالا در نظر گرفته شدند، به‌طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه 1، و 44 دانش‌آموز كه نمرۀ استرس بالا به دست آورده بودند، به‌طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و گواه 2 جايگزين شدند. گروه‌هاي آزمايشي طي 8 جلسه تحت تاثير آموزش ذهن‌آگاهي قرار گرفتند. درحالي‌كه، در اين مدت، گروه‌هاي گواه اين آموزش‌ها را دريافت نكردند. هر دو گروه تعلل‌ورزي بالا، در پيش‌آزمون، و پس‌آزمون با استفاده از پرسشنامۀ تاكمن، و گروه‌هاي استرس بالا نيز در پيش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از پرسشنامۀ زاژاكووا و همكاران مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج، با استفاده از آزمون تحليل واريانس تركيبي ساده تحليل شد. يافته‌ها، بيانگر وجود تفاوت معنادار (p<0/05) ميان گروه‌هاي آزمايش و گواه 1 در ميزان تعلل‌ورزي تحصيلي دانش‌آموزان در سطح پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود. همچنين، آموزش ذهن‌آگاهي نمرات استرس تحصيلي را به‌طور معني‌داري در گروه آزمايشي استرس بالا كاهش داد.

This research deals with the effectiveness of mindfulness training on procrastination and academic stress among female students of the eighth- grade of district 1 Tehran city. This study was a quasi-experimental design, using a pre and post-test exam with the control group. The statistical population of the research was female students in district 1 of Tehran who was studying at the 8th grade in the academic year of 2016-2017. Two schools selected by accident among the female schools in the district of Tehran. Using a primary screening, 80 students randomly replaced by the Tuckman’s Procrastination Questionnaire (2001) and the Zajacova, & et al.’s academic stress Questionnaire (2005) on the acquisition of high scores in Procrastination and academic stress in 2 experimental groups and 2 control groups. The experimental groups were taught in 8 basic techniques. While, during this time, the control groups did not receive the training. The results of the study using the covariance analysis and independent t-test showed that as a result of mindfulness training, there is a significant difference (p<0.05) between the experimental and control groups in the level of procrastination and stress of the students in the pre and post-test. The result is that the use of mindfulness can decrease students' procrastination and academic stress.