تعامل معلم - دانش‌آموز و خودكارآمدي با سرزندگي تحصيلي: نقش واسطه‌گري جهت‌گيري هدف

Mediaation Role of Goal orientation in the Relationship between teacher-student interaction and Self-efficacy with Academic Buoyancy

پژوهش حاضر، بررسي رابطۀ تعامل معلم دانش‌آموز و خودكارآمدي با سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان و مطالعۀ نقش واسطه‌گري جهت‌گيري هدف در قالب يك مدل علّي بود. جامعۀ آماري پژوهش حاضر، همۀ دانش‌آموزان دورۀ تحصيلي متوسطۀ اول شهرستان كازرون بودند. تعداد 516 نفر از آنان به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب و به‌عنوان مشاركت‌كنندگان در پژوهش مورد بررسي قرار گرفتند. براي گردآوري اطلاعات، پرسشنامۀ سرزندگي تحصيلي حسين‌چاري و دهقاني‌زاده (1391)، مقياس جهت‌گيري هدف اليوت و مك گريگور (2001)، پرسشنامۀ تعامل معلم دانش‌آموز وبلز، كريتون، لوي و هوي مايزر (1993) و مقياس خودكارآمدي موريس (2001) استفاده شد. اطلاعات جمع آوري شده با روش‌هاي آماري توصيفي و روش تحليل مسير و با استفاده از نرم‌افزارهاي amos و spss تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد از ميان ابعاد خودكارآمدي، خودكارآمدي هيجاني و اجتماعي هم به‌طور مستقيم و هم با واسطه‌گري جهت‌گيري هدف از نوع تسلط گرايشي، پيش‌بين مثبت سرزندگي تحصيلي هستند؛ اما بعد خودكارآمدي تحصيلي فقط با واسطه‌گري جهت‌گيري هدف از نوع تسلط گرايشي توانست سرزندگي تحصيلي را پيش‌بيني نمايد. هيچ‌كدام از ابعاد تعامل معلم دانش‌آموز نتوانستند به‌صورت مستقيم پيش‌بيني‌كنندۀ سرزندگي تحصيلي باشند؛ اما بعد كنترل و جهت‌دهي با واسطه‌گري جهت‌گيري هدف از نوع تسلط اجتنابي و بعد عدم اطمينان با واسطه‌گري جهت‌گيري هدف تسلط گرايشي پيش‌بين سرزندگي تحصيلي بودند. ابعاد خودكارآمدي در مقايسه با ابعاد تعامل معلمدانش آموز نقش موثرتري در پيش‌بيني سرزندگي تحصيلي دانش آموزان داشت. يافته‌هاي پژوهش حاضر، علاوه بر توليد دانش نظري، كاربردهاي عملي ويژه‌اي را جهت ارتقاي مهارت سرزندگي تحصيلي دانش‌آموزان در برداشت. تبيين‌هاي تفصيلي پيرامون چگونگي پيوند متغيرها در اصل مقاله آورده شده است.

This study investigated the antecedents and outcomes of goal orientation in a causal model in which student-teacher interaction and self-efficacy were considered as endogenous variables, goal orientation as the mediating variable and academic buoyancy as the exogenous variable. Participants were 516 high school students (291 boys and 225 girls) in Kazeroun who completed Academic Buoyancy Questionnaire (Hosseinchari & Dehghani, 1391), Goal Orientation Scale (Elliot & Mcgregor, 2001), Teacher-Students Interaction Questionnaire (Wubbles, Creton, Levy & Hooymayer, 1993), and Self-efficacy Scale (Moris, 2001). Descriptive statistical methods and path analysis were used to test the model. Results revealed that emotional and social self-efficacy dimensions of self-efficacy predicted academic buoyancy both directly and indirectly, through mastery approach goal orientation. However, academic self-efficacy only predicted academic buoyancy through mastery approach goal orientation. None of the teacher-student interaction dimensions predicted academic buoyancy directly. Mastery-avoidance goal orientation mediated the relationship between control and orientation dimensions of teacher-student interaction and academic buoyancy. After all, the research findings contributed theoretical knowledge, academic buoyancy and provide some for implications promoting students’ academic buoyancy skill more implications and justificationson of the results discussed in the final chapter.