بررسي نقش هوش فرهنگي و هوش اجتماعي بر سبك تصميم ‌گيري كاركنان دولت

Effect of Cultural Intelligence and Social Intelligence on Investigation Decision Making Style of Managers and Employees

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين نقش هوش فرهنگي و هوش اجتماعي بر سبك تصميم‌گيري كاركنان دولت انجام شده است. روش: روش پژوهش همبستگي مبتني بر رگرسيون است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 600 نفر مديران و كاركنان ادارات دولتي شهر بابل در سال 1396 مي باشد. حجم نمونه با روش تصادفي طبقه‌اي نسبي و بر اساس جدول كرجسي– مورگان به تعداد 235 نفر انتخاب گرديد. داده ‌ها با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد‌- هوش فرهنگي ارلي و آنگ (2003)، هوش اجتماعي ترمسو سيلورا، مارتين يوسن و داهل (2001) و سبك تصميم‌گيري اسكات و بروس (1995) جمع ‌آوري گرديده است. يافته ها: يافته ‌هاي تحقيق نشان داد كه بين هوش فرهنگي (0.05; p < 0.179r = ) و هوش اجتماعي (0.05; p < 0.383r = ) با سبك تصميم گيري كاركنان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. ميانگين هوش فرهنگي (60M > ) و سبك تصميم گيري (75M > ) كاركنان از حد متوسط بالاتر است اما ميانگين هوش اجتماعي (84M < ) كاركنان از حد متوسط پايين تر است. نتايج تحليل رگرسيون همزمان نشان داد كه هوش اجتماعي و هوش فرهنگي قادر هستند به ميزان 67 درصد سبك تصميم گيري كاركنان را تبيين و پيش بيني نمايند كه بالاترين آن مربوط به هوش اجتماعي با ضريب بتاي 0.496 مي باشد. نتيجه گيري: در دنيايي با عدم اطمينان بالا، مديران بايد به هوش فرهنگي، هوش اجتماعي و تقويت مؤلفه هاي آن براي انتخاب سبك تصميم گيري مطلوب، توجه ويژه نمايند.

Purpose: The purpose of this study was to investigate the correlation between cultural intelligence and social intelligence with decision making style of managers and employees of government departments of Babol city. Method: The research method is correlation based on Regression. The statistical population of this research includes 600 managers and employees of government departments of Babol in 2017. The sample size was selected by stratified random sampling method and based on Morgan's Morgan table 235 peaple. data were collected using of three questionnaires- Early and Ang cultural intelligence (2003); Tromso Silvera, Martin Yousen and Dahl Social Intelligence (2001) and Scott and Brose decision making style (1995). Results: The findings showed that there is a positive and significant relationship between cultural intelligence (r = 0.179; p < 0.05) and social intelligence (r = 0.383; p < 0.05) with decision making style of managers. the average cultural intelligence (M > 60) and decision making style (M >75) of managers are higher than average, but the average social intelligence (M < 84) is lower than average. the results of simultaneous regression analysis showed that social intelligence and cultural intelligence can explain and predict %67 of decision makers' style, the highest of which is social intelligence with beta coefficient of 0.496. Conclusion: in a world with high and uncertainty, managers should pay special attention to cultural intelligence, social intelligence and its components to select the desired decision making style.