عنوان مقاله :
اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر واقعيت‌درماني بر انطباق پذيري مسير شغلي
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of the group consulting based on reality therapy on career adaptability
پديد آورندگان :
مومني پور، معصومه دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني , رحيمي پردنجاني، طيبه دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي , احمد برآبادي، حسين دانشگاه بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه مشاوره
كليدواژه :
مشاوره گروهي , واقعيت درماني , نظريه انتخاب , انطباق پذيري مسير شغلي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر واقعيت‌درماني بر افزايش انطباق پذيري مسير شغلي دانشجويان بود. در اين پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه، جامعه آماري كليه دانشجويان دانشگاه بجنورد در نيمسال 96-1395 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر از افراد داوطلب بودند كه به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه انطباق پذيري مسير شغلي ساويكاس (2012) بود كه قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تكميل گرديد. گروه آزمايش در 10 جلسه 90 دقيقه‌اي مشاوره گروهي واقعيت‌درماني مبتني بر نظريه انتخاب گلاسر شركت كردند و گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نكرد. جهت آزمون فرضيه هاي پژوهش از آزمون t گروه‌هاي مستقل و تحليل كوواريانس (ANCOVA) استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد، جلسات واقعيت‌درماني گروهي به طور معني‌داري بر افزايش انطباق پذيري مسير شغلي و ابعاد آن (دغدغه، كنترل، كنجكاوي و اعتماد) تاثير دارد (p<0/05) نتايج اهميت برنامه واقعيت درماني گروهي را بر افزايش انطباق پذيري مسير شغلي نشان داد، بنابراين توصيه مي شود سازمان ها به منظور ارتقاء انطباق پذيري مسير شغلي افراد خود بر اين برنامه مشاوره اي تأكيد كنند.
چكيده لاتين :
The aim of the present study was the effectiveness of
group consulting based on reality therapy on career
adaptability. The research method was semiexperimental
and its design was a pretest-posttest with
the control group. The population consisted of all
undergraduate students enrolled at the University of
Bojnord, Iran (N= 3008), in the 2016-17 academic
year. The sample consisted of 30 volunteers who were
randomly assigned to two experimental and control
groups (each group of 15). The information-gathering
instrument was Career Adaptability Questionnaire
(Savikas, 2012) that completed by every two groups
before and after the intervention. The experiment
group participated in ten sessions of the practical
group reality therapy and the control group no received
the intervention. T-test and covariance analysis used
for examination of the research hypothesis. Research
findings show the group reality therapy is effective in
enhancing the career adaptability and its dimensions;
concern, control, and curiosity (p<0/05). The results of
this study showed the importance of group therapy
reality program in enhancing the career adaptability;
therefore, it is recommended that organizations, in
order to enhance the career adaptability, rely on this
program.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
