عنوان مقاله :
اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش خود ناتوان‌سازي تحصيلي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Group-Based Acceptance and Commitment Therapy in Reducing Academic Self-Handicapping among Male High School Students
پديد آورندگان :
قنبرپور گنجاري، مهرداد دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي , نوبخت، هانيه دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي , خواجه پور، ميلاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روانشناسي سلامت
كليدواژه :
گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد , خود ناتوان‌سازي تحصيلي , دانش آموزان
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش خود ناتوان‌سازي تحصيلي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه بود، با طرح پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه. نمونه پژوهش، 30 نفر دانش‌آموز بودند كه به شيوه‌ي تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه ( 15 نفر) قرار داده شدند. براي گروه آزمايش، گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد به مدت 8 جلسه‌ي 90 دقيقه‌اي با توالي هر هفته يك جلسه اجرا، ولي گروه گواه، درمان دريافت نكرد. دو گروه در هنگام شروع و پايان پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه خود ناتوان‌سازي تحصيلي ميگلي، آرون كومار و اردن (1996)، آزمون شدند، داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري تحليل گرديد. نتايج نشان داد؛ گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش خود ناتوان‌سازي تحصيلي مؤثر است. نتيجه؛ گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در كاهش خود ناتوان‌سازي تحصيلي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مؤثر است
چكيده لاتين :
This study aimed to examine the effectiveness of
group-based acceptance and commitment to decreasing
academic self-handicapping among male high school
students — this quasi-experimental study followed by
a pretest-posttest design with a control group. The
present study had a research sample consisting of 30
students who were selected using a simple random
sampling method and were assigned to an experimental
group (15 people) and a control group (15 people).
Eight 90-minute sessions of the group-based
acceptance and commitment therapy were conducted
on the experimental group once a week; however, the
control group did not receive such training. Both
groups were tested by a Midgley, Arunkumar &Urdan
(1996) questionnaire on academic self-handicapping at
the beginning and the end of the study. Data were
analyzed using a univariate analysis of covariance.
Results indicated that group-based acceptance and
commitment therapy was effective in reducing
academic self-handicapping. Therefore, the groupbased
acceptance and commitment therapy is effective
in decreasing academic self-handicapping among male
high school students.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
