كاوش در تبيين مفهوم هيروگليف كلانشهر مدرن

Investigating the Hieroglyphics of the Modern Metropolis

موجوديت كلان‌شهر فراتر از كنار هم قرارگيري شبكه حمل‌ونقل، ساختمان، پارك، و رودخانه، و... است. كلان‌شهر تركيبي از موضوعات توليد فرهنگي و به مثابه فضايي مملو از محتوا و معني است كه با ديدگاه صرفا اثباتي (پوزيتيويستي) نمي‌توان آن را شناخت و بازنمايي كرد. براي دستيابي به شناخت كامل از شهر و ريشه‌هاي واقعيات اجتماعي آن تبيين هيروگليف كلان‌شهر مدرن بسيار ضروري است. آنچه در سطح ظاهري ديده مي‌شود، براي درك شدن نيروهاي زيرساختي عميقش نيازمند رمزگشايي و تفسير است. هر نظريه‌پردازي كه قصد تجزيه‌وتحليل شهر را دارد، بايد بسان يك پژوهشگر، با بررسي آثار موجود به رازهاي نهفته شهر پي ببرد. بنا بر اين علاوه بر روش‌هاي اثباتي براي شناخت يك شهر بايد با تواماني از قرائت و تجربه، از روش‌هاي نشانه‌شناسانه و پديدارشناسانه بهره جست. كلان‌شهر به مثابه يك متن بايد خوانده شود، فرم‌هايش رمزگشايي و معنايش فهميده شود، خوانشي قضيه‌اي (پروبلماتيك) كه خود به كثرت و تعدد معاني‌اش اذعان دارد. شهر بايد با نيروي بالقوه هستي‌شناسانه، كه در تجربه انساني موجود است، درك شود. هر شهر همواره بايد پذيراي تفاسير متنوع از خودش باشد و معنا هميشه بايد متكثر و منازعه‌آميز باقي بماند. براي شناخت بهتر شهر نه‌تنها بايد تعداد راه‌هاي خوانش يك كلان‌شهر افزايش يابد؛ بلكه بايد به تنوع تجربه قشرهاي مختلف نيز بها داده شود؛ اما در هرصورت بايد در نظر داشت كه ارائه يك تصوير همه‌جانبه، كه نمايشي از واقعيت زندگي شهري باشد و شهر را در همه ابعاد و جهات نشان دهد، غير ممكن است؛ چون اساس شهر در مقام امر منفي امكان بازنمايي شدن به شكل تمام و كمال را ندارد.

The metropolis is more than a collection of transport networks, buildings, parks, rivers and so on. It is an amalgam of cultural products imbued with content and implications, which is well beyond recognition by strictly positivistic views. A deep understanding of the modern metropolis and the roots of its social realities would require deciphering its hieroglyphics. What we see on the surface is the product of deeper underlying forces, and in order to understand these forces we need to explore these deeper levels. The task of any theorist intent on analysing the metropolis is to act like a detective, interrogating these traces and diving into their secrets. Beyond the positivistic methods, there are two alternative models of knowing the metropolis: reading and experiencing. This involves semiological and phenomenological methods. The metropolis as text can be read, meaning of its forms deciphered and its meaning understood: a problematic reading selfconfessing of its multiple meanings. The city should be perceived by ontological potentials of human experience. Any city should always remain recipient of various interpretations of it, with meanings remaining multiple and contentious. In order to better understand the city one should not only keep the multiplicity of the ways in which we read the metropolis, but so too the ways in which any social class experience it. We should be aware of the impossibility of an allencompassing picture of the reality of urban life, because the city fundamentally lacks such representation capacity.