نقش عوامل فردي و شغلي در بهزيستي اجتماعي معلمان در آستانه بازنشستگي

The role of personal and occupational factors in Social welfare in teachers on the brink of retirement

بهزيستي اجتماعي از تغييرات در موقعيت هاي فردي و شغلي افراد تأثير مي پذيرد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه بهزيستي اجتماعي در معلمان مرد و زن در آستانه بازنشستگي بر حسب برخي شاخص هاي جمعيت شناختي بود. در يك طرح علي- مقايسه اي تعداد 138 نفر ( 59 زن و 79 مرد) از معلمان استان خراسان شمالي كه داراي سنوات خدمتي 26 سال به بالا بودند، به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند و پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي و مقياس بهزيستي اجتماعي (كي يز، 1998) را تكميل كردند. تحليل داده‌ها با تحليل كوواريانس چند متغيره صورت گرفت. نتايج نشان داد كه با حذف اثر شاخص هاي جمعيت شناختي، تفاوت هاي جنسيتي در يكپارچگي، مشاركت و انسجام اجتماعي معنادار است (0/05≥P) و معلمان مرد ميانگين بالاتري دارند. يافته هاي پژوهش حاضر گوياي آن بود كه بهزيستي اجتماعي در معلمان مرد و زن متفاوت بوده و شاخص هاي جمعيت شناختي در اين زمينه نقش تعديل كننده دارند.

Social well-being affected by personal and occupational contexts' changes. The purpose of this study was to compare social well-being in male and female teachers at the threshold of retirement according to some demographic characteristics. In causal-comparative research, a total of 138 (59 female and 79 male) teachers from North Khorasan province who had a work experience of 26 years old were selected by multistage random sampling method and completed demographic checklist and social wellbeing scale (Keyes, 1998). Data analysis was performed by multivariate covariance analysis with SPSS.16 Software. The results showed that by eliminating the effect of demographic characteristics, gender differences in integration, contribution, and social coherence are significant (P≤ 0.05) and male teachers have a higher mean. The findings of this study showed that social well-being varies among male and female teachers and demographic characteristics have a moderating role in this regard.