عنوان مقاله :
اثربخشي مدل‌سازي ويدئويي بر مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال رفتاري
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Video Modeling on Social Skills of Children with Behavioral Disorder
پديد آورندگان :
صالح ميرحسني, وحيده دانشگاه پيام نور مركز تهران - دانشكده علوم تربيتي و روا نشناسي - گروه علوم تربيتي و روا نشناسي , فرهادتوسكي, ليلا دانشگاه پيام نور مركز پاكدشت
كليدواژه :
اختلال رفتاري , مهارت‌هاي اجتماعي , مدل‌سازي ويدئويي
چكيده فارسي :
مدل‌سازي ويدئويي يك روش آموزشي است كه در آن از ضبط ويدئويي تصاوير و نمايش آنها استفاده مي‌شود تا يك مدل ديداري از مهارت يا رفتار هدف ارائه گردد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مدل‌سازي ويدئويي بر مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال رفتاري انجام شد.
روش: اين پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه كنترل بود. 30 كودك 5 تا 6 ساله داراي اختلال رفتاري به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده از مراكز پيش‌دبستاني منطقه 18 شهر تهران انتخاب شدند. گروه آزمايشي، در 8 جلسه آموزش مدل‌سازي ويدئويي (هفته‌اي دو جلسه؛ هر جلسه 45 دقيقه) شركت كردند. آزمودني‌ها با استفاده از پرسشنامه مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيري با به كارگيري نرم‌افزار اس پي اس اس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: نتايج تحليل كواريانس تك متغيري نشان داد كه آموزش مدل‌سازي ويدئويي بر مهارت‌هاي اجتماعي كودكان با اختلال رفتاري اثر مثبت و معناداري داشته است (P<0.001).
نتيجه‌گيري: برنامه‌ريزي براي آموزش برنامه‌هايي مانند آموزش مدل‌سازي ويدئويي نقش مهمي در بهبود مهارت‌هاي اجتماعي كودكان داراي اختلال رفتاري دارد.
چكيده لاتين :
Video modeling is a mode of teaching that uses video recording and display equipment to provide a visual model of the targeted behavior or skill. Present study aimed to effectiveness of video modeling on social skills of children with behavioral disorder.
Methods: This research was a quasi-experimental study by pre-test, post-test design with control group. 30 children aged 5 to 6 children who have behavioral disorder were selected by convenient method from Tehran city. The experimental group participated in video modeling training in 8 sessions (two sessions weekly; each lasts for 45 minutes). Matson social skills scale was used for measuring the all participants. Data were analyzed by analysis of covariance method with using 23th version of SPSS .
Results: The results of analysis of covariance showed video modeling training had positive and significant effect on social skills of children with behavioral disorder (P<0.001).
Conclusion: Therefore, planning for programs alike with the video modeling training has an important role in increasing social skills of children with behavioral disorder
عنوان نشريه :
تعليم و تربيت استثنايي
