بررسي روش هاي مورد استفاده براي آموزش كودكان ديرآموز در مدارس ابتدايي و ارائه راهكارهاي كيفيت بخشي به آن

Study of the used methods for training of slow learners in primary schools and providing strategies for improving it

امروزه كودكاني كه بهره هوشي 84-70 دارند در طبقه بندي كمتواني ذهني قرار نميگيرند. اين كودكان قادر هستند در كنار ساير دانشآموزان عادي تحصيل كنند، اما به علت كمي رشد ذهني قادر به فراگيري مطالب و حل مسائل همانند كودكان عادي و همسن و سال خود نيستند. روش: هدف از اين پژوهش بررسي روش هاي مورد استفاده براي آموزش كودكان ديرآموز در مدارس ابتدايي خراسان شمالي و ارائه راهكارهاي كيفيت بخشي به آن است. جامعه آماري شامل كليه معلمان و دانشآموزان دير آموز استان خراسان شمالي ميشود. نمونه 384 نفري با استفاده از فرمول حجم نمونه مورگان از طريق نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارهاي تحقيق شامل پرونده سلامت دانش آموز و پرسشنامه محقق ساخته براي بررسي وضعيت آموزشي بودند. تعداد 300 پرسشنامه تكميل شده جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتايج:نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه 67/19 درصد از معلمان گزارش كردند كه غير از فعاليت هاي معمول كلاسي آموزش هايي را براي دانش آموزان ديرآموز ارائه كرده اند و از بين اين معلمان 33/11 درصد اشاره كردند كه از روش متفاوتي براي آموزش دانش آموزان ديرآموز استفاده كرده اند. معلمان از شيوه هاي مختلفي براي آموزش دانش آموزان ديرآموز استفاده كرده اند كه بيشترين آنها عبارت از ارائه آموزش اضافي در ساعات تفريح و ورزش، كمك گرفتن از خانواده براي كار روي تكاليف در منزل، تدريس مباحث مربوط به پايه اول بوده است.همچنين نتايج نشان داد كه عملكرد تحصيلي دانش آموزان ديرآموز در وضعيت مرزي قرار داشت. نتيجه گيري: براي افزايش كيفيت آموزش دانش آموزان ديرآموز همه افراد دخيل كه شامل سيستم آموزشي، مدير، معلم، هم كلاسي ها و خانواده دانش آموز و خود دانش آموز مي باشد، بايد در فرايند آموزش درگير باشند

Today, children with IQ of 84-70 are not classified as mentally retarded. These children are able to study alongside other normal students, but they are not able to learn content and solve problems like their normal children and their peer, due to their late mental development. Methods: The purpose of this study is to investigate the used methods for training of slow learners in elementary schools in North Khorasan and provide strategies for improving it. The statistical population includes all slow learners and their teachers in the North Khorasan province. A sample of 384 people was selected using Morgan sample size formula through simple random sampling. The research tools included student health records and researcher-made questionnaire for examining educational status. 300 completed questionnaires were collected. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and SPSS software were used to analyze the data. Results: The results of this study showed that 19.67% of teachers reported that they provided training for slow learners, other than the usual classroom activities, and among these teachers, 11.33% mentioned that they used a different method for teaching late students. Teachers have used a variety of ways to train slow learners, most of which include providing extra tuition at leisure and sports, helping the family to work home-based homework, teaching lessons from the first grade. Also, the results showed that Student's academic performance was in the borderline situation. Conclusion: To improve the quality of training for slow learners, all involved individuals including educational system, the manager, the teacher, the classmates and the student's family and the student themselves should be involved in training process.