تأثير آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر بهزيستي ذهني دانش آموزان

The Effect of Positive Thinking Skills Training on Students’ Subjective Well-being

هدف پژوهش، بررسي تأثير آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر بهزيستي ذهني دانش آموزان بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش شامل 54 نفر از دانش آموزان پسر پايه ششم منطقه يك شهر تهران بود كه به صورت نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به طور تصادفي در گروه آزمايش (27 نفر) و گروه كنترل (27 نفر) جايگزين شدند. پيش از اجراي متغير مستقل (آموزش مهارت هاي مثبت انديشي)، ميزان بهزيستي ذهني گروه ها با كمك پرسشنامه بهزيستي ذهني دانش آموزان رن شاو اندازه گيري شد. سپس گروه آزمايش در نه جلسة آموزش مهارت هاي ثبت انديشي شركت نمودند و آزمودني هاي گروه كنترل مداخله اي دريافت نكردند. پس از اتمام جلسات، پس آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون هاي آماري تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه آموزش مثبت انديشي بر بهزيستي ذهني دانش آموزان تأثير مثبت دارد ( P< 0/001)

The purpose of the study was to investigate the effect of positive thinking skills training on students’ subjective well-being. The research method was semi-experimental and pretest-posttest with control group. The sample was 54 sixth grade male students who selected from zone one of Tehran by cluster-multistage sampling. Then they were randomly assigned into experimental group (27 subjects) and control group (27 subjects). Before independent variable (thinking skills training) performed, subjective well-being of groups evaluated with Renshaw students’subjective well-being inventory. Then experimental group participated in nine sessions of positive thinking skills training and control group did not receive any intervention. After sessions, posttest performed for both groups. Data analyzed with covariance. The results showed that positive thinking training have positive effect on students’ subjective well-being