عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر تاب آوري و سازگاري دانش آموزان با اختلال يادگيري
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of self-regulation strategies training on resiliency and social adjustment in students with learning disorder
پديد آورندگان :
بنيسي, پريناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران غرب - گروه روانشناسي و مشاوره
كليدواژه :
اختلال يادگيري , تاب آوري و خودتنظيمي , سازگاري اجتماعي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي بر تاب آوري و سازگاري اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري انجام شد.
روش
اين پژوهش، نيمه آزمايشي و طرح مورد استفاده در پژوهش حاضر، طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري در اين پژوهش دانش آموزان با اختلال يادگيري شهر تهران در سال 1398 بودند. گروه نمونه شامل 28 نفر از دانش آموزان با اختلال يادگيري بودند كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و با روش تصادفي ساده در دو گروه 14 نفري جايگزين شدند. گروه آزمايش طي 8 جلسه 50 دقيقه اي، هفته اي دو بار در جلسات گروهي آموزش راهبردهاي خودتنظيمي شركت كرد و گروه كنترل هيج مداخله اي دريافت نكرد. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون (2003) و پرسشنامه سازگاري اجتماعي بل (1961) بود. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش تحليل كوواريانس چند متغيري در نسخه 24 نرم افزار بسته آماري در علوم اجتماعي تحليل شد.
يافته ها
نتايج نشان داد كه آموزش راهبردهاي خودتنظيمي تاثير معناداري بر تاب آوري و سازگاري اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري داشت (P<0/001)
نتيجه گيري
آموزش برنامه راهبردهاي خودتنظيمي مي تواند تاب آوري و سازگاري اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري را بهبود بخشد؛ بنابراين، پيشنهاد مي شود از اين برنامه براي بهبود تاب آوري و سازگاري اجتماعي اين دانش آموزان استفاده شود.
چكيده لاتين :
The aim of the present research was to investigate of the effectiveness of self-regulation
strategies training on resiliency and social adjustment in students with learning disorder.
Methods: This study was a quasi-experimental research with pre-test, post-test design and
control group. The participants were 28 students with learning disorder from Tehran City in
2019 academic year who were selected by convenient sampling method. Subjects were placed
into experiment and control groups randomly, each group consisting of 14 students. The
experiment group participated in 8 sessions of self-regulation strategies training (two times a
week; each session lasted 50 minutes), while the control group did not. The instrument was used
were Connor-Davidson Resiliency Scale (2003) and Bell's Social Adjustment Questionnaire
(1961). Multivariate analysis of covariance was used by SPSS24 for analyzing the data. Results:
The results showed that self-regulation strategies training had a significant effect on the
resiliency and social adjustment in students with learning disorder (P<0/001). Conclusion: The
self-regulation strategies training can increase resiliency and social adjustment in students with
learning disorder. Therefore, it is recommended that this program be used for improvement of
resiliency and social adjustment in these students.
عنوان نشريه :
توانمندسازي كودكان استثنايي