عنوان مقاله :
اثربخشي درمان فعال سازي رفتاري بر باورهاي فراشناختي و نگراني از تصوير بدني دانشجويان دختر افسرده
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Behavioral Activation Therapy on Metacognitive Beliefs and Concerns of Physical Image of Depressed Girl Students
پديد آورندگان :
پورمحمد قوچاني، كامران مؤسسه آموزش عالي شانديز , مدحي، سرور دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، سمنان , فروتن نژاد، كاظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان، اصفهان
كليدواژه :
درمان فعالسازي رفتاري , باور فراشناختي مثبت درباره نگراني , نگراني از تصوير بدني , دانشجويان
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فعالسازي رفتاري بر باورهاي فراشناختي و نگراني از تصوير بدني دانشجويان دختر افسرده انجام شد. روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. تعداد 30 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه فردوسي مشهد پس از ارزيابي باليني اوليه و بر اساس ملاكهاي پژوهش، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل به نسبت يكسان گمارده شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي (هفته اي دوبار) برنامه گروه درماني فعال سازي رفتاري را دريافت كردند؛ گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه فراشناختي ولز و همكاران (2004) و پرسشنامه نگراني از تصوير بدني ليتلتون و همكاران (200) استفاده شد. داده ها به كمك روش آماري تحليل كوواريانس چندمتغيره، تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون گروه‌هاي آزمايش و گروه كنترل در متغيرهاي باورهاي فراشناخت مثبت درباره نگراني و نگراني از تصوير بدني، تفاوت معناداري وجود دارد. از آنجا كه كسب نمره بيشتر در اين دو متغير نشـان از شـدت ايـن علائـم در افراد دچار افسردگي است، ميانگين اين نمرات در گروه مداخله در مرحله پس آزمون نسبت به گروه كنترل بـه ميزان معني داري پايين تر بود. بنابراين، مي توان گفت كه به كارگيري فنون درمان درمان فعالسازي رفتاري در كاهش باورهاي فراشناختي مثبت درباره نگراني و نگراني از تصوير بدني دانشجويان دختر افسرده، مؤثر است.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the
effectiveness of behavioral activation therapy on metacognitive beliefs and worries about the physical image of
depressed girl students. The research method was quasiexperimental with a pretest-posttest design with the
control group. A total of 30 undergraduate students of the
Ferdowsi University of Mashhad were selected and
randomly assigned to the same experimental and control
groups after an initial clinical evaluation based on the
criteria of the research. The experimental group received
eight sessions of 90 minutes (weekly twice) of the
behavioral activation group therapy group; the control
group was placed on the waiting list. To collect
information in two stages, pre-test and post-test, Wales et
al. (2004) meta-cognitive questionnaire and the Littleton
and Associates (200) Physical Image Worry
Questionnaire were used. Data were analyzed using
multivariate analysis of covariance. The findings of this
study showed that there is a significant difference
between the mean scores of post-test of the experimental
groups and the control group in the positive metacognitive beliefs about fear and concern of the body
image. Since gaining a higher score in these two variables
indicates the severity of these symptoms in people with
depression, the mean of these scores in the intervention
group in the post-test stage was significantly lower than
the control group. Therefore, it can be said that the use of
therapy techniques for treatment of behavioral activation
is effective in reducing the positive meta-cognitive beliefs
about worries and concerns about the physical image of
depressed girl students.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
