مطالعه‌ي آزمايشگاهي تاثير رسوب زيستي كربنات كلسيم (MICP) بر ميزان نفوذپذيري ماسه‌هاي كربناته

رسوب زيستي كربنات كلسيم (MICP) روشي سازگار با محيط زيست و مناسب براي بهسازي خاك است. در اين روش، اوره توسط آنزيم اوره آز ترشح شده از باكتري، هيدورليز شده و كربنات كلسيم در حضور يون كلسيم تشكيل مي شود. كربنات-كلسيم مانند پلي ذرات خاك را به يكديگر متصل مي كند و باعث بهبود مشخصه هاي خاك مي شود. در مقاله حاضر تاثير MICPبر ميزان نفوذپذيري ماسه هاي كربناته در آزمايشگاه مطالعه شده است. عواملي نظير غلظت محلول سيماني، ميزان تراكم خاك و مدت زمان تيمار بر ميزان نفوذپذيري خاك مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان داد غلظت بالاتر محلول سيماني باعث كاهش بيشتر در نفوذپذيري نمونه‌ها مي شود. نمونه هاي با تراكم كمتر، كاهش نفوذپذيري بيشتري را نشان دادند. هم چنين با گذشت زمان از 14 روز به 28 روز، فعاليت باكتريايي بسيار اندك بوده است. بيشترين ميزان كاهش نفوذپذيري در نمونه ي سست، با غلظت محلول سيماني 1 مولار و با مدت زمان عمل آوري 28 روز، برابر با 60 درصد بوده است.

Microbial induced carbonate precipitation (MCIP) is an environmentally and suitable method for soil remediation. In this method, urea is hydrolyzed by the urease enzyme, that is splashed from Sporosrcina Pasteurii bacteria. The calcium carbonate is formed in the presence of calcium ion. Calcium carbonate connects the soil particle like a bridge and improve its engineering characteristics. In the present research, the effect of MICP on the permeability of carbonated sand was investigated. The effect of factors such as concentration of the cementation solution, curing time and relative density on soil permeability have been studied. To consider the effect of different factors on the MICP performance, number of samples have been treated with MICP method and then constant head permeability test were conducted on the treated samples. the results show that as the concentration of cement solution was increased, the permeability of the samples was decreased. Loose Samples resulted in more decrease in permeability with respect to the dense samples. Also, bacterial activity was increased with time and after 14 days the variation in permeability was reduced. The highest rate of permeability reduction was around 60% for the sample prepared in loose state and cured with one molar concentration of cementation solution for 28 days