چكيده فارسي :
اين تحقيق مديريت خطرپذيري سيلاب شهري را با به‌كارگيري روش‌هاي نوين مديريتي شامل اجراي ترانشه هاي نفوذ، مخازن نگهداشت دائمي زيستي و روسازي‌هاي نفوذپذير در شبكه جمع‌آوري آب‌هاي سطحي ارائه مي‌نمايد. مدل بهينه‌سازي چندهدفه ارائه شده در اين تحقيق با استفاده از الگوريتمMOPSO چندهدفه توسعه‌يافته كه با مدل شبيه‌سازي شبكه جمع‌آوري آب‌هاي سطحي توسط نرم‌افزار SWMM تركيب شده است. كاربرد روش پيشنهادي بر روي مطالعه موردي شبكه جمع‌آوري آب‌هاي سطحي منطقه 22 تهران تشريح شده است كه شامل چهار سناريو مختلف مي باشد؛ سناريو اول به بررسي عملكرد روش هاي نوين مديريتي در بهبود كميت رواناب سطحي بدون استفاده از BMP پرداخته شده است و سناريوهاي دوم، سوم و چهارم به ترتيب از BMP هاي شامل ترانشه نفوذ، مخازن نگهداشت دائمي زيستي و روسازي نفوذپذير، كه در شش، چهار و دو درصد از زير حوضه‌ها براي دوره بازگشت دو، پنج و 10ساله اعمال شده، استفاده گرديده است. نتايج مدل‌سازي نشان مي‌دهد كه مخازن نگهداشت زيستي نسبت به ترانشه هاي نفوذ و روسازي‌هاي نفوذپذير، توانايي بيشتري در كاهش دبي پيك دارد. همچنين با افزايشي دوره بازگشت از تاثير BMPs كاسته مي شود بطوري كه مخازن نگهداشت زيستي 10% بيشتر از ترانشه‌هاي نفوذ و حدود20% بيشتر از روسازي‌هاي نفوذ پذير در كاهش دبي پيك تاثير گذار مي باشند. هدف مدل بهينه‌سازي كاهش دبي پيك مي‌باشد كه نتايج نشان مي‌دهد به‌كارگيري تركيب بهينه هر سه رويكرد نوين، منجر به كاهش 51% تا 54% دبي پيك نسبت به موثربخش ترين BMP مي‌شود.
چكيده لاتين :
This research presents urban flood risk management through new management approaches including the implementation of penetration trenches, permanent containment reservoirs and permeable pavements in the surface water collection network. The multi-objective optimization model presented in this research is based on the multi-objective MOPSO algorithm that is combined with Surface Surface Simulation Modeling Software by SWMM software. The application of the proposed method has been described on a case study of the Surface Surface Network of Tehran 22nd District, which consists of four different scenarios; the first scenario examines the performance of new management methods for improving surface runoff quantity without using BMP, and second scenarios, Third, and fourth, BMPs including penetrating trenches, permanent containment tanks and permeable pavements, which were applied in six, four and two percent of the sub basins for the return period of two, five and ten years, were used respectively. Modeling results show that biological storage tanks are more capable of reducing peak courier than penetration trenches and permeable pavements. Also, with the increase of the return period, the impact of BMPs decreases, so that the biosecurity tanks are 10% more effective than penetration trenches and about 20% more than penetrating pavements in reducing peak cours. The goal of the optimization model is to reduce peak coursing, which results suggest that using the optimal combination of all three new approaches leads to a 51% to 54% reduction in peak versus the most effective BMP.
