عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تعللورزي تحصيلي و انگيزه پيشرفت دانش آموزان دختر
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction Program on Academic Procrastination and Academic Motivation of female students
پديد آورندگان :
ح حبيبي، مرضيه دانشگاه علامه طباطبايي، تهران
كليدواژه :
كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي , تعللورزي تحصيلي , انگيزه پيشرفت , دانش آموزان دختر
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تعللورزي تحصيلي و انگيزه پيشرفت دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان دختر پايه سوم دوره دوم متوسطه شهر مشهد در نيم سال تحصيلي اول 98-1397 تشكيل دادند كه از بين آنها 30 نفر به روش نمونه گيري تصادفي و با توجه به ارزيابي هاي اوليه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15نفر) و كنترل (15نفر) گمارده شدند. دانش آموزان گروه آزمايش، برنامه آموزش كاهش استرس مبتني ذهن آگاهي را در 8 جلسه 45 دقيقه اي (در هر هفته دو جلسه) دريافت كردند؛ گروه كنترل به مدت دو ماه در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي تعلل ورزي تحصيلي سولومن و همكارن (1984) و انگيزه پيشرفت هرمنس (1970) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون گروه آزمايش در متغيرهاي تعلل ورزي تحصيلي و مؤلفه هاي انگيزه پيشرفت شامل؛ اعتماد به نفس، پشتكار، آينده نگري و سخت كوشي تفاوت معناداري وجود دارد (P <0.001). به عبارت ديگر ميتوان گفت كه برنامه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش تعلل وري تحصيلي و بهبود انگيزه پيشرفت دانش آموزان دختر تأثير معناداري دارد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the
mindfulness-based stress reduction program on
academic procrastination and academic motivation of
female students. The research method was pretestposttest
with the control group. The statistical
population of the study consisted of all female students
of the third grade of secondary school in Mashhad
during the first half of the first academic year of 2018-
19. Among them, 30 were selected by random
sampling method, and according to the initial
assessments, they were randomly selected In two
experimental groups (15 people) and control (15
people). The experimental group received
mindfulness-based stress reduction program in 8
sessions of 45 minutes (weekly two sessions); the
control group was placed on the waiting list for two
months. Academic procrastination Solomon and
Solomon & Rothblum (1984) and achievement
motivation (1970) questionnaires were used to collect
data. To analyze the data, multivariate analysis of
covariance analysis was used. The results of data
analysis showed that by controlling the effect of pretest,
there was a significant difference between the
mean scores of the post-test of the experimental group
in the academic procrastination variables and the
components of progressive motivation including
assertiveness, perseverance, futures, and hardiness
There is (P <0.001). In terms of intervention, it can be
concluded that the mindfulness-based stress reduction
program has a significant effect on reducing
academic procrastination and improving progressive
motivation of female students.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
