رفتار درماني ديالكتيكي و اختلال شخصيت مرزي: مطالعه مروري

Dialectic Behavioral Therapy and Borderline Personality Disorder: A Review Study

اختلال شخصيت مرزي يكي از مشكلات پيچيده مربوط به حيطه سلامت روان است كه با مشخصه‌هايي چون هيجانات منفي شديد، اختلال هويت، رفتارهاي تكانش‌گرانه و ناپايداري در روابط بين‌فردي شناخته مي‌شود. اقدامات درماني متعددي با توجه به سبب‌شناسي اين اختلال مورد استفاده قرار گرفته و از بين اين درمان‌ها، رفتاردرماني ديالكتيكي كه توسط مارشا لينهان در سال 1993 مطرح‌شده است باعث بهبودي زيادي شده است. اين درمان جزو درمان‌هاي شناختي ‌رفتاري بوده و بي‌ثباتي عاطفي و تكانشگري را هدف قرار داده است. روش پژوهش حاضر از نوع مروري است و دربرگيرنده مقالات و مطالعات كاربردي درزمينهٔ رفتاردرماني ديالكتيكي براي اختلال شخصيت مرزي است. بر اساس مباني نظري و پژوهشي مي‌توان گفت كه رفتاردرماني ديالكتيكي يك مداخله اميدبخش براي درمان اختلال شخصيت مرزي است؛ با اين‌حال براي كارايي بيشتر، به‌كارگيري اين روش درمان بر روي جمعيت بزرگ‌تر داراي اختلال شخصيت مرزي و ساير اختلالات شخصيت، با دوره‌هاي پيگيري طولاني‌تر توصيه مي‌شود.

Borderline personality disorder is a complicated problem in mental health domain which is characterized by intense negative emotions, identity disorder, impulsive behaviors, and instability in interpersonal relationships. Various therapeutic actions have been used based on the etiology of this disorder. Dialectic behavioral therapy is one of such actions, which has been developed by Marsha Linhan (1993). Dialectic behavioral therapy is a cognitivebehavioral therapy, targets emotional impulsivity and has caused considerable improvements in patients. The present paper is a review study which has considered practical research and studies on the effect of dialectic behavioral therapy on borderline personality disorder. Based on theoretical and research basics, it can be said that dialectic behavioral therapy is a promising intervention for borderline personality disorder. However, to increase efficiency, using this therapeutic approach in bigger populations with borderline personality disorder and other personality disorders with longer follow-up periods is recommended.