اثربخشي بسته آموزشي تعامل والد- فرزند بر كيفيت دلبستگي كودكان داراي تعامل مادر-كودك ناكارآمد

Effectiveness of Parent-Child Interaction Educational Package on Attachment Quality of Children with Inadequate Mother-Child Interaction

تعامل مثبت بين مادر و كودك علاوه بر شكل دهي دلبستگي ايمن در فرزندان، مي تواند از بروز بسياري از آسيب هاي روان شناختي، تحولي، هيجاني و اجتماعي كودك پيشگيري نمايد. بر همين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي بسته آموزشي تعامل والد- فرزند بر كيفيت دلبستگي كودكان داراي تعامل مادر-كودك ناكارآمد انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و مرحله پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل مادران داراي كودكان 3 تا 6 سال شهر اصفهان در سه ماهه پاييز سال 1397بود. در اين پژوهش تعداد 40 مادر داراي كودكان 3 تا 6 سال با روش نمونه گيري غيرتصادفي هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايش و كنترل گمارده شدند (20 مادر در گروه آزمايش و 20 مادر در گروه كنترل). گروه آزمايش آموزشي تعامل والد- فرزند را طي سه ماه در 9 جلسه 75 دقيقه اي دريافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه كيفيت دلبستگي هالپرن و كاپنبرگ (2006) بود. داده هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر توسط نرم افزار آماري SPSS23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها نتايج نشان داد كه بسته آموزشي تعامل والد- فرزند بر كيفيت دلبستگي كودكان داراي تعامل مادر-كودك ناكارآمد تاثير معناداري داشته است. به اين صورت كه اين بسته آموزشي توانسته منجر به بهبود كيفيت دلبستگي كودكان داراي تعامل مادر-كودك ناكارآمدشود. نتيجه گيري بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان چنين نتيجه گرفت كه بسته آموزشي تعامل والد- فرزند با بكارگيري شناخت احساسات و افكار و ايجاد بستري براي تجربه هيجانات، مي تواند به عنوان يك روش كارآمد جهت افزايش كيفيت دلبستگي كودكان داراي تعامل مادر-كودك ناكارآمد مورد استفاده گيرد.

Positive interaction between mother and the child can prevent the emergence of psychological, evolutional, emotional and social damages in children besides creating safe attachment in them. Therefore, the present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of parent-child interaction package on attachment quality of children with inadequate mother-child interaction. Method: The present study was quasi-experimental with pretest-posttest, control group and two-month follow-up design. The statistical population of the present study included mothers of 3-6-year-old children in the City of Isfahan in the autumn of 2018. 40 mothers of 3-6-year-old children were selected through purposive sampling method and they were randomly replaced into experiment and control groups (20 mothers in the experiment and 20 in the control group). The experiment group received nine 75-minute sessions of parent-child interaction training. The tool used in the present study was Kappenberg & Halpern’s Attachment Quality Scale (2006). The data were analyzed by repeated measurement ANOVA method via SPSS23 software. Results: The results showed that parent-child interaction training package has significantly influenced children’s self-control in inadequate motherchild interaction (f=76/67, p<0/001). In a way that this training package could lead to the improvement of dimensions of mother-child interaction. Conclusion: According to the findings of the present study, it can be concluded that training package of parent-child interaction by employing the recognition of emotions and thoughts and creating a context for experiencing emotions, can be applied as an efficient method to increase attachment quality of children with inadequate mother-child interaction.