اثربخشي آموزش فرزندپروري بر اساس تئوري انتخاب بر رابطه والد- كودك و نشانه هاي باليني اختلال نافرماني مقابله اي

Effectiveness of parenting education based on Choice Theory on parent-child relationship and clinical symptoms of Oppositional Defiant Disorder

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش فرزندپروري بر اساس تئوري انتخاب بر رابطه والد- كودك و نشانه هاي باليني كودكان با اختلال نافرماني مقابله اي مي باشد. روش روش پژوهش شبه آزمايشي با مراحل پيش آزمون- پس آزمون و آزمون پيگيري است. از نوع پژوهش هاي شبه آزمايشي با مراحل پيش آزمون، پس آزمون و آزمون پيگيري است. تعداد 26 نفر از والدين دانش آموزان داراي اختلال نافرماني مقابله اي مراجعه كننده به مركز خدمات روان شناسي و مشاوره به همراه پدران و مادرانشان با استفاده از روش نمونه گيري گزينش در دسترس، به عنوان نمونه اصلي پژوهش انتخاب شدند و سپس در دو گروه مساوي سيزده نفري والدينشان، به شرح زير به طور تصادفي قرار گرفتند. گروه آزمايشي در برنامه آموزش مهارتهاي فرزندپروري شركت كردند و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. . ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ارتباط والد - فرزند پيانتا (1994) و پژوهش پرسشنامه علائم مرضي كودكان (CSI-4) مي باشد. به منظور تحليل داده ها، از روش تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد. يافته ها يافته ها نشان داد آموزش فرزندپروري بر اساس تئوري انتخاب منجر به بهبود رابطه والد- كودك و كاهش نشانه هاي باليني اختلال نافرماني مقابله اي (در مولفه هاي ضديت و بيش جنبشي) شد و بر مولفه هاي دقت و اختلال تركيبي تاثير معنادار نداشته است. نتيجه گيري آموزش مهارت هاي والديني مبتني بر تئوري انتخاب مي تواند منجر با تقويت رابطه با والدين مي تواند منجر به كاهش مشكلات رفتاري كودكان شود.

The aim of present study was to determine the effectiveness of parenting education based on choice theory on parent-child relationship and clinical symptoms of children with oppositional defiant disorder. Present research was a quasi-experimental study with pre-test, post-test and follow-up design. 26 parents of students with oppositional defiant disorder referred to Psychological and Counseling Services were selected as the sample of the study using available sampling method and then were assigned randomly into two equal groups of 13. The experiment group participated in the parenting training program and the control group received no intervention. The instruments used in this study were Parent-Child Communication Questionnaire (PCRS), Child Symptom Inventory-4 (CSI-4) and demographic characteristics survey. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. Findings showed that parenting training based on choice theory improved parent-child relationship and reduced clinical symptoms of children with oppositional defiant disorder (in oppositional and hyperactivity components) and had no significant effect on the components of accuracy and combined disorder (P≤0/01). Teaching parenting skills based on choice theory can lead to a stronger parent-child relationship and can reduce children's behavioral problems.