پديد آورندگان :
اسدي كنگرشاهي، علي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي مازندران، ساري , اخلاقي اميري، نگين سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي مازندران، ساري
كليدواژه :
انتقال مجدد , ريزش برگها , اوره , سولفات روي , اسيد بوريك
چكيده فارسي :
آزمايشي به منظور تعيين تأثير برگپاشي پائيزه نيتروژن، روي و بور در تشكيل ميوه درختان هلو در فصل بعد، در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با هفت تيمار و چهار تكرار به مدت سه سال (97-1394) با 56 اصله درخت بارده هلو در شرق مازندران انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1- شاهد، 2- محلولپاشي اوره 10 در هزار، 3- محلولپاشي اوره 10 در هزار + سولفات روي 5 در هزار، 4- محلولپاشي اوره 10 در هزار + سولفات روي 5 در هزار + اسيد بوريك 4 در هزار، 5- محلولپاشي اوره 15 در هزار + سولفات روي 5 در هزار + اسيد بوريك 4 در هزار، 6- محلولپاشي اوره 20 در هزار + سولفات روي 5 در هزار + اسيد بوريك 4 در هزار، 7- محلولپاشي اوره 25 در هزار + سولفات روي 5 در هزار + اسيد بوريك 4 در هزار بود. محلولپاشي در اواخر فصل رشد و زماني كه حدود 10 تا 15درصد برگها زرد بودند انجام شد. نتايج نشان داد كه اوره به سرعت توسط برگها جذب شد و در فاصله زماني كوتاهي پس از محلولپاشي، غلظت نيتروژن در بافت برگ افزايش يافت. پس از محلولپاشي، ابتدا غلظت نيتروژن در بافت برگ افزايش يافت و بعد از آن مجددا شروع به كاهش كرد. به طوري كه ميانگين غلظت نيتروژن از 2% قبل از محلولپاشي در تيمار شماره هفت در فواصل زماني 4، 24 و 48 ساعت پس از محلولپاشي به ترتيب به 15/3%، 07/3% و 06/2% رسيد. نتايج جذب و تغييرات غلظت روي در برگ نيز نشان داد كه در همه تيمارهاي داراي محلولپاشي سولفات روي، غلظت آن در برگ افزايش يافت و اين روند جذب در بافت برگ تا 48 ساعت پس از محلولپاشي نيز ادامه داشت. محلولپاشي اسيد بوريك نيز موجب افزايش غلظت بور در بافت برگ شد و غلظت بور در بافت برگ، پس از چهار ساعت به بيشترين مقدار رسيد و سپس به تدريج غلظت آن كاهش يافت. به طور كلي محلولپاشي پاييزي اوره، سولفات روي و بور، به طور معنيداري موجب افزايش تشكيل ميوه در مقايسه با شاهد شد و تيمار شماره هفت بيشترين تاثير در تشكيل ميوه را داشت و حدود 50 درصد بيشتر از شاهد بود. بنابراين، براي كاهش ريزش گل، افزايش تشكيل ميوه و كاهش ريزش ميوهچهها، محلولپاشي اوره با غلظت 20 تا 25 در هزار، سولفات روي با غلظت 5 در هزار و اسيد بوريك با غلظت 4 در هزار در پاييز زماني كه 10 تا 15 درصد برگها زرد شدهاند توصيه ميشود.
چكيده لاتين :
In order to increase the storage of nitrogen, zinc and boron of peach trees and its effect on flowering and fruit set, an experiment was conducted in a randomized complete block design with seven treatments and four replications for three years (2015-2018) on 56 trees with the same age and size trees in the east of Mazandaran. Treatments included: 1) control, 2) Urea (10 gL-1), 3) Urea (10 gL-1) + Zinc sulfate (5 g.i-1), 4) Urea (10 g.l-1) + Zinc sulfate (5 g.l-1) + Boric acid (5 g.l-1), 5) Urea (15 gL-1) + Zinc sulfate (5 gL-1) + Boric acid (5 gL-1), 6) Urea (20 g.L-1) + Zinc sulfate (5 gL-1) + Boric acid (5 gL-1), and 7) Urea (25 g.L-1) + Zinc sulfate (5 gLl-1) + Boric acid (5 g.L-1). The results showed that urea was quickly absorbed by leaves, so that nitrogen concentration in leaf tissue increased shortly after spraying. The measuring trend of nitrogen concentration at different times in foliar spray treatments showed that nitrogen concentration in leaf tissue increased initially and then began to decrease again. Therefore, in treatments 7, nitrogen concentration at 4, 24, and 48 hours after spraying increased from 2% before spraying to, respectively, 3.15%, 3.07%, and 2.06%. That indicates the absorption and then removal of nitrogen from the leaf tissue. Zinc concentrations in the leaves increased in all treatments by foliar spray of zinc sulfate, and this trend of absorption and increase of zinc concentration in the leaf tissue lasted for 48 hours after spraying. Boric acid foliar spray also increased the concentration of boron in the leaf tissue, such that the concentration of boron in the leaf tissue reached the maximum after 4 hours, and then decreased gradually. Results showed that fallspray treatments were effective in increasing fruit set and reducing abscising fruitlets, and this increase in fruit set was statistically significant. However, treatment seven that accelerated leaf loss had the highest effect on fruit formation, and was about 50% higher than the control. Therefore, to increase the fruit set and reduce the flower and fruitlets drops, applying treatment 7 in autumn, when 10-15% of the leaves are yellow, is recommended.