زيبايي و ارتباط آن با صورت در نظام فلسفي آكوئيناس

Beauty and Its Relation to Form in Thomas Aquinas’s Philosophy

در توماس زيبايي امري متافيزيكي است و با وجود پيوند دارد، از اين رو مي­توان وجود را ريشه و اصل زيباييِ اشياء تلقي كرد. صورت نيز مفهومي كليدي در زيبايي­ شناسيِ تومايي و اساسِ زيباييِ امور است. هر چيزي كه وي راجع به زيبايي مي­گويد، بيانگر ابتناي آن بر صورت است. در نظام تومايي صورت شيء، با فعليـت آن شيء مرتبط است. صورت، معيارِ درونيِ زيبايي شيء است. همچنين سه معيارِ عينيِ زيبايي كه توماس ذكر مي ­كند، هر يك، صراحتا يا به طور تلويحي، به مفهوم صورت اشاره مي­كند. از طرف ديـگر، توماس زيبايي را با شناخت مرتبط دانسته و ادراك امر زيبا را ادراكي شناختـي قلمداد مي ­كند. فعلِ «ديدن» يا فعل «ادراك كردن» فعلي است كه فاعل شناسا در طي آن يك واقعيت صوري را درك مي­ كند. پس از نظر توماس، عمل ذهن شناساننده، شكل­دهندۀ زيبايي است و صورت حلقۀ اتصالِ ذهنِ شناسندۀ زيبايي و شيء زيبا و به عنوان واسطه ­اي است كه ذهن، شـيء را از طريـق آن مي­ شناسد. پس مي­توان صورت را واسطۀ عين و ذهن تلقي كرد؛ زيرا صورت، هم جنبۀ معقول شيء زيبا است و هم اصل ساختاري شيء انضمامي است و با مؤلفه ­هاي عيني زيبايي در ارتباط است.

In Thomas Aquinas’s philosophy, beauty is a metaphysical attribute and is connected to being; thus, being can be regarded as the origin of the beauty of objects. Form is a key concept in the aesthetics of Aquinas and is the basis of the beauty of all objects. Everything that Aquinas says about Beauty implies that it is based on form. In his philosophy, the form of an object is connected to the actuality of that object; so beauty is inseparable from actuality. The form of an object is the internal norm of its beauty; furthermore, the three conditions of beauty that Aquinas speaks of, i.e. integrity, harmony, and clarity, represent the concept of form. On the other hand, Aquinas connects beauty with knowledge and believes that the perception of a beautiful object is an epistemological perception, because beauty is connected to the form. Seeing or perception are acts in which the perceiver perceives a formal reality through the perception process. Therefore, in Aquinas’s opinion, the perceiver’s mental act generates beauty and form is the intermediate between the mind of the perceiver of beauty and the beautiful object so that the mind knows the object through its form. Thus, we can consider form as an intermediate between the reality and the mind, because form is both the intellectual side of a beautiful object and the basis of the concrete aspect of it.