عنوان مقاله :
مقايسه تاثير تمرين دوتايي و انفرادي بر بهبود يادگيري دانشآموزان دختر پايههاي دوم و چهارم ابتدايي
عنوان به زبان ديگر :
Comparing Effects of Dyad and Individual Training on Learning in Second and Forth grades Girl Students
پديد آورندگان :
پروين پور، شهاب دانشگاه خوارزمي - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , نصيري، اسماعيل دانشگاه شاهد - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران , بلالي، مرضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران، ايران
كليدواژه :
يادگيري مشاهدهاي , روش تمرين دوتايي , يادگيري , پايه ابتدايي
چكيده فارسي :
يادگيري مشاركتي از انواع يادگيري است كه در فراگيري مهارتها، رشد اجتماعي و رشد عاطفي، فراتر از روش يادگيري انفرادي، عمل مي كند. روش تمرين دوتايي از روشهاي يادگيري مشاركتي، گزينه مناسبي براي رسيدن به شرايط بهينه يادگيري است. پژوهش حاضر قصد دارد با استفاده از روش نيمه تجربي اثربخشي تاثير تمرين دوتايي و انفرادي دانش آموزان دو پايه دوم و چهارم دبستان را در يادگيري مهارت حركتي طنابزني مورد بررسي قرار دهد. براي اين منظور 33 دانشآموز پايه دوم و 40 دانشآموز پايه چهارم با ميانگين سني 8.60 و 10.89 به صورت جداگانه به دو گروه؛ تمرين دوتايي و تمرين انفرادي تقسيم شدند. شركتكنندگان 8 جلسه تمرين كرده و يك هفته پس از پايان مداخله ، آزمون گرفته شد. اندازهگيري بر اساس امتيازدهي به برنامه ارائه داده شده به دانشآموزان انجام شد. طبق نتايج، گروه تمرين دوتايي در پايه دوم برتري معناداري نسبت به گروه تمرين انفرادي داشت در حالي كه در پايه چهارم دو گروه تفاوت معناداري با هم نداشتند. نتيجه گيري اين كه ميتوان با استفاده از روش تمريني دوتايي، اثربخشي شرايط تمرين را بالا برده و به يك محيط تمريني بهينهتر نزديك شد.
چكيده لاتين :
Cooperative learning is a type of learning which is better than comparative and individual learning methods in acquiring skills and social and affective development. Dyad training method, some type of cooperative learning, is a suitable candidate to achieve an ideal condition for learning. So the present study through a semi-experimental research aims to investigate effectiveness and efficiency of this method in learning roping motor skills with comparing it with individual training method in second and fourth grade of elementary school. 33 students in second and 40 students in fourth grade with age means of 8.60 and 10.89 years in each grade separately was divided to two groups of dyad and individual training. They practiced 8 sessions and one week after the last session participated in the test. Assessment was done according to scoring to program of roping which was practiced. Results showed that dyad training group was better than individual training group in retention test in second grade. However the groups were not significant different in fourth grade. In general with using dyad training, we can increase effectiveness and efficiency of training conditions and get closer to an optimal training environment.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي آموزش و يادگيري