بررسي جامعه شناختي ابعاد اجتماعي و فرهنگي جهاني شدن و تأثير آن بر فرهنگ شهروندي شهروندان تهراني (مطالعه موردي شهروندان مناطق 22گانه شهر تهران)

دنياي جديد را عصر جهاني شدن ناميده‌اند؛ پديده‌اي فراگير با ابعاد متعدد كه مرزهاي جغرافيايي را درنورديده و همه كشورها را درگير نموده است. بنابراين، بررسي آثار و پيامدهاي اين پديده از ضروريات علوم اجتماعي است. بر اين اساس، هدف مقاله حاضر بررسي جامعه شناختي ابعاد اجتماعي و فرهنگي جهاني شدن و تاثير آن برفرهنگ شهروندي شهروندان تهراني به عنوان ساكنين پايتخت است. بدين منظور 400 نفر از شهروندان 18 تا 65 ساله‌ي ساكن در مناطق 22 گانه شهرتهران با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شده و داده‌هاي تحقيق با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع‌آوري شده است. جهاني شدن از منظر اجتماعي-فرهنگي بررسي شده و فرهنگ شهروندي نيز با مولفه‌هايي نظير قانون‌گرايي، مسئوليت‌پذيري اجتماعي و مشاركت اجتماعي سنجيده شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهند كه رابطه‌ي معني‌داري ميان ابعاد اجتماعي و فرهنگي جهاني شدن و فرهنگ شهروندي شهروندان ساكن شهر تهران وجود دارد. طبق نتايج تحليل رگرسيون چندمتغيره، رسانه‌هاي ارتباط جمعي در بين ابعاد اجتماعي و فرهنگي جهاني شدن بيشترين تاثير را بر فرهنگ شهروندي اين شهروندان دارد.