پيامدهاي مهاجرت خانوادگي زنان متأهل براي ادامه تحصيل در دانشگاه

اين پژوهش پيامدهاي احتمالي مهاجرت­ خانوادگي زنان متأهل شهر تهران براي ادامه تحصيل در دانشگاه را واكاوي مي‌كند. روش پژوهش، طبق ماهيت تحليل داده‌ها، توصيفي و روش و مراحل گردآوري اطلاعات پيمايشي از نوع شبه‌پانل واپس‌نگر است. جامعه­ي آماري اين پژوهش، شامل تمام دانشجويان زن متأهل غير­تهراني است كه براي ادامه تحصيلات دانشگاهي در دانشگاه‌هاي تهران، تربيت مدرس، شهيد بهشتي، مالك اشتر و خواجه نصير با همراهي خانواده خود در تهران ساكن شده‌اند. 300 نفر از آنها براي نمونه با روش نمونه‌گيري احتمالي از نوع طبقه‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي موردنياز با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي محقق‌ساخته جمع‌آوري شدند. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان­داد كه مهاجرت خانوادگي زنان متأهل براي ادامه تحصيل در دانشگاه به شهر تهران سطح رضايت زناشويي، فرهنگ‌پذيري و كيفيت زندگي را تغيير نداده و سطح پيشين هر سه مورد در موقعيت قبل از مهاجرت و در موقعيت فعلي نيز حفظ‌ شده است، اما ميزان گرايش به فرزندآوري، انسجام خانوادگي و تحرك اجتماعي در موقعيت فعلي حفظ نشده و كاهش داشته است. سه عامل نوع دانشگاه محل تحصيل، سطح تحصيلات و مدت‌زمان حضور، كم و كيف پيامدهاي مختلفي كه زنان مهاجر و خانواده آنها تجربه كرده‌اند را تبيين مي‌كنند.