نظريه واقع‌گرايي و همزماني بهبود روابط اقتصادي و سياسي روسيه و تركيه

روابط روسيه و تركيه از دوران امپراتوري تا دهه اخير را در بهترين وجه ميتوان روابط سينوسي و در قالب الگوي همكاري و تعارض تفسير كرد. اما از زمان روي كار آمدن پوتين و اردوغان، علي رغم برخي چالشها، روابط اقتصادي دو كشور به شدت گسترش يافته، به طوري كه برخي معتقدند، اين همكاري اقتصادي ميتواند زمينه رسيدن دو كشور به مشاركت استراتژيك در سطح سياسي را نيز به وجود آورد. برپايه اين مفروض، سوال اصلي اين مقاله در جهت ارزيابي اين اصل واقعگرايي كه اقتصاد باعث بهبود و تسري به سياست نميگردد آن است كه؛ آيا بهبود روابط سياسي- امنيتي تركيه و روسيه، متاثر از همكاري اقتصادي ميان دو كشور بوده است؟ يافتههاي پژوهش با بهرهگيري از روش توصيفي- تحليلي نشان ميدهد كه منطبق بر واقعگرايي، روابط اقتصادي اگرچه عامل مهمي در گرايش دو كشور به يكديگر بوده، اما هرگز زمينه بهبود روابط سياسي بين روسيه و تركيه را به وجود نياورده، بلكه علت آن غلبه زمينه استراتژيك و سياسي بر اقتصاد بوده است. با وجود اين نقطه قوت، واقعگرايي به دليل عدم توجه به برخي دلايل تسيهلگر غيرسياسي در بهبود روابط دوجانبه تركي- روسي دچار ضعف تحليلي نيز ميباشد.