نقش بدن زيسته در عينيت بخشي به اعيان از منظر مرلوپونتي

The Role of Lived Body in Objectification of Objects from Merleau-Ponty’s Point of View

تبيين مرلوپونتي از قصديت عملي به مثابه قصديتي تنانه و متحرك راه را براي بيان معناي جديدي از تقويم و عينيت مي گشايد. تحليل او از چنين قصديتي، ابزاري ملموس و پيشاتاملي، اما معنادار و تنانه براي داشتن جهان و اعيان قصدي فراهم مي آورد. مرلوپونتي بر اين باور است كه آگاهي به واسطه خصلت قصدي خود روي به سوي اعيان خود در جهان دارد. اعيان آگاهي اموري مشخص و متعين نيستند، بلكه در حوزه اي قرار دارند كه خود ذاتا معنادار است و اين معنا در مواجه سوژه با آن منكشف مي شود. آگاهي براي مواجهه با اعيان از بدن به منزله نظرگاه خود بهره مي گيرد. بر اين اساس، مرلوپونتي آگاهي را در بدن قرار مي دهد و بدن را سوژه- بدني محسوب مي كند كه در جهان پيرامون خود حضور دارد و از طريق تجربه ادراكي با اعيان در تماس است. آنچه در طي اين تجربه آشكار مي شود نوعي درك پيشاتاملي از جهان محسوس به منزله جايگاه حيات عملي است. سوژه همواره به واسطه بدن خود در درون جهاني كه در آن تحقيق و عمل مي كند جاي دارد و در مواجهه تنانه با اعيان نامتعين، به آنها عينيت مي بخشد. اين تعين بخشي به واسطه قصديت جنبشي و وحدت تاليفي بدن روي مي دهد. در اين مقاله درصدد هستيم تا نقش بدن در اين تعين بخشي را بيشتر برجسته نماييم.

Merleau-Ponty’s explanation of operative intentionality as embodied and motor intentionality opens a way to elucidate a new meaning of cons titution and objectivity. His analysis of such intentionality provides a tangible and pre-reflective but meaningful and embodied means for the purpose of having a world and intentional objects. Merleau-Ponty believes that consciousness, due to its intentional character, is directed toward its own objects in the world. The objects of consciousness are not determinate and definite things, but they are in the field that is intrinsically meaningful, and this meaning is revealed in the encounter of the subject. Consciousness uses the body as a point of view to encounter the objects. Accordingly, Merleau-Ponty places consciousness in the body and considers the body as a subject-body that is present in the world around itself and is in contact with the objects through perceptual experience. What emerges during this experience is a kind of pre-reflective perception of the tangible world as a place of practical life. The subject is always present within the world through his body and in this world he researches and acts and gives objectivity to indeterminate objects through embodied encounter. This determination is due to the motor intentionality and the synthethic unity of the body. In this article, we are going to highlight the role of the body in this determination.