زيست جهان و امكان يك علم اَيدِتيك در پديدارشناسي هوسرل

Life-World and Possibility of an Eidetic Science in Husserl’s Phenomenology

زيست جهان به زمين و بنيان پديدارهاي بالفعل اشاره مي‌كند، پيش از آن‌كه اين پديدارها به ايديال هاي حاصل از انتزاع علمي تبديل شوند. انتولوژي زيست جهان نيز كه در پي فهم ماهيت زيست‌جهان يا فهم زيست جهان به مثابه يك آپريوري است، به دنبال بنياد نهادن «علم كلي» مدنظر هوسرل است. هوسرل از طرفي زيست جهان را بنياني براي چيزها مي داند كه در مقابل جهان به لحاظ علمي حقيقي قرار دارد، از طرف ديگر به نظر او علم ابژكتيو ريشه در زيست جهان دارد. زيست جهان در وحدتي انضمامي همه شمول بوده و شامل علم، تجربه ي حملي-زباني و تجربه ي پيشاعلمي است. «علم كلي» مورد نظر هوسرل بايد بتواند ويژگي ايدتيك جهان را دريابد؛ چنين علمي بايد خصلت آپريوري جهان را به مثابه چيزي بپذيرد كه از طريق كليت امكان‌هاي اساسي ساخته شده است و نه به مثابه چيزي كه از طريق كثرت پديدارهاي تجربي ادراك شده است. انتولوژي زيست‌جهان معطوف به يك آپريوري است كه معرف ساختار زيست‌جهان است، خصلت ايدتيك دارد و به سوي تحليل هاي ايدتيك گشوده است. همين ماهيت موضوع علم زيست‌جهان است كه چنين علمي را هم ممكن و هم ضروري مي‌كند. اين علم ممكن است زيرا ساخت‌هايي كلي بر زيست جهان حاكم هستند، و ضروري است زيرا علم زيست‌جهان معطوف به مساله‌ي بحران معنا است كه يك پژوهش نو و راديكال را طلب مي‌كند.

Prior to transformation of actual phenomena to the ideals of scientific abs traction, the life-world points to the ground and foundation of them. The ontology of life-world that is seeking to grasp and unders tand essence of life-world as an a priori, aims at founding “universal science” that Husserl has in mind. On the one hand Husserl thinks of life-world as foundation for entities that is opposed to scientifically true world, and on the other hand he thinks that objective science has rooted in life-world. In its concrete uniqueness the life-world is universal and includes of science, predicative-linguis tic and pre-scientific experience. Husserl’s universal science should be able to grasp eidetic characteris tic of world, such a science had to concede a priori characteris tic of world as cons tructed through totality of essential possibilities not as perceived through empirical phenomena. Focus of ontology of life-world is on an a priori that defines s tructure of life-world, has eidetic characteris tic and that is open toward eidetic analysis. This is essence of object of science of life-world that makes such a science possible and necessary. It is possible because universal s tructures rules the life-world and is necessary because focus of science of life-world is on crisis of .meaning that demands a new and radical research.