بازتبيين ديدگاه شفلر در باب استعدادهاي آدمي در پرتوي نقدهاي صورت گرفته: احتياط، انعطاف و پويايي در انتساب استعداد

Re-Exploration of Schefflerian View on Human Potentialities Regarding Critiques: Precaution, Flexibility and Dynamism in Potential Assignment

هدف اصلي اين نوشتار، تحليل مفهومي و بازخواني ماهيت استعدادهاي آدمي در پرتوي نقدهاي وارد به آن در نظام آموزشي است. براي دستيابي به اين هدف، از روش تحليل تطبيقي و مفهومي بهره گرفته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد اقتضائات «نوع» انساني به‌ويژه اقتضائات محتوايي كمتر موردتوجه شفلر قرارگرفته و افراز استعدادها به استعدادهاي محوري و حاشيه‌اي از سوي شفلر صورت نگرفته است. چنين به نظر مي‌رسد، اين ديدگاه در برخورد با استعدادهاي متفاوت و گاه متعارض، دچار آَشفتگي خواهد شد. همچنين عدم توجه به روي ديگر سكه استعداد، يعني ناتواني، باعث شده تا نگاه شفلري به استعداد، از واقع‌گرايي دور ماند و اختيار آدمي را نيز به حاشيه راند. بر اين اساس، در نظام آموزشي بر احتياط، انعطاف و پويايي در انتساب استعداد و بر ضرورت وجود موقعيت‌هاي تعليق تأكيد مي‌شود

The aim of this paper is conceptual analysis and re-exploring the nature of human potentiality in the educational system regarding its critiques. For attaining this aim, we applied comparative analysis and conceptual analysis methods. Our findings indicate to us that necessities of human nature, especially content necessities, are underestimated in Scheffler's view. On the other hand, separation of potentialities to central and marginal has not occurred in Sheffler's conceptualization. Upon this, Scheffler's view confronting different human potentials may be collapsed. Moreover, neglecting human disabilities has prevented this view from realism and human will. Therefore, we emphasized on precaution, flexibility, and dynamism in a potential assignment in the educational system and proposed some suspensions period during education